หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2442
จารชนผ้าคลุมม่วงหกคนล้อมรอบเฉินผิง
เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาถามจารชนผ้าคลุมม่วงทั้งหกว่า “พวกแกล้วนแต่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรของแปดมหาอาณาจักรลับทั้งนั้น ไม่คิดเหรอว่าที่ทำอยู่นี่มันน่าละอาย?”
อวี๋เชียนก้าวไปข้างหน้าและพูดกับเฉินผิงว่า “พอได้แล้ว เฉินผิง อยู่เฉยๆ ซะแล้วแกจะได้ไม่เจ็บตัว ที่เราต้องการคือการทำพิธีฟื้นฟูพลังวิญญาณ เราไม่ได้อยากทำร้ายใคร แม้ว่าแปดมหาอาณาจักรลับจะอุดมไปด้วยพลังวิญญาณ แต่ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่ นอกจากนี้ ยิ่งเวลาผ่านไปการล่มสลายของแปดมหาอาณาจักรลับยิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วคนอย่างพวกเราจะไปอยู่ที่ไหนเมื่อถึงวันนั้น?”
“ไม่มีใครหยุดฉันได้ถ้าฉันอยากจะไป เว้นแต่แกจะฆ่าฉันซะ” เฉินผิงขู่
“อย่าบีบให้เราต้องโจมตีแกเลย” อวี๋เชียนเตือน สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม
“ก็เอาเลยสิ ฉันต้องไปจากที่นี่แล้ว”
ทันทีที่คำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากของเฉินผิง รัศมีภายในร่างกายของเขาก็เริ่มกระพริบเป็นจังหวะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...