หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2687

“คุณคงเห็นแล้ว แก่นมังกรของผมแปดเปื้อนเพลิงปีศาจ แม้ว่าตอนนี้มันจะถูกวงแหวนอาคมสะกดไว้ แต่วงแหวนอาคมจะต้องพังทลายลงสักวันหนึ่ง! ผมไม่ต้องการให้แก่นมังกรของผมตกอยู่ในมือของคนชั่ว ผมจึงอยากจะมอบมันให้กับคุณ ถ้าคุณต้องการ แต่คุณต้องกำจัดเพลิงปีศาจออกก่อน จะลองดูไหม?” ชายคนนั้นถาม

ดวงตาของเฉินผิงเป็นประกายขณะที่เขาจ้องมองแก่นมังกร ฉันไม่มีทางปล่อยของดีแบบนี้ไปแน่ แม้การกำจัดเพลิงปีศาจจะเสี่ยงพอตัว แต่มันก็คุ้มค่า มันเป็นแก่นมังกรที่แสนจะสมบูรณ์แบบ!

“ผมอยากจะลองดูครับ แต่ถ้าผมเอาแก่นมังกรของท่านไป แบบนั้นท่านจะไม่ตายเหรอครับ?”

ชายคนนั้นหัวเราะ “ผมตายไปตั้งนานแล้ว ดังนั้นมันไม่สำคัญต่อผมอีกต่อไป บางทีมันอาจเป็นโชคชะตาที่กำหนดให้ผมมอบแก่นมังกรให้กับคนที่คู่ควร”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ใช้ปราณสัมผัสและดำดิ่งไปที่แก่นมังกร

ในขณะเดียวกัน มีการชุมนุมสำนักที่ฐานของสำนักอวี้ติ้ง และศิษย์ทุกคนล้วนอยู่ในชุดตามพิธีการ

ในห้องโถงหลักของสำนัก หูอี้เซียวนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ และข้างๆ เขาคือผู้อาวุโสรองและผู้อาวุโสสาม

พวกที่ยืนเรียงเป็นแถวต่อหน้าพวกเขาคือศิษย์ของผู้อาวุโสแต่ละคน

ในขณะนั้น บรรยากาศในห้องโถงหลักของสำนักตึงเครียดอย่างยิ่ง เพราะทุกคนต่างไม่ไว้ใจกัน

หลิ่วหรูเยี่ยนยืนอยู่ท่ามกลางศิษย์ของผู้อาวุโสสามและจ้องมองที่หูอี้เซียว

“ผู้อาวุโสรอง ผู้อาวุโสสาม ผมคิดว่าทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว เราควรเริ่มการชุมนุม” หูอี้เซียวกวาดสายตามองเหล่าศิษย์

“ก่อนที่เราจะเริ่ม ผมอยากจะพูดอะไรสักหน่อย หูอี้เซียว ผมขอพูดได้ไหม?” ผู้อาวุโสสามถาม

“แน่นอน! พูดต่อสิ” หูอี้เซียวยิ้มจางๆ

ผู้อาวุโสสามพยักหน้า เขาลุกขึ้นยืนและมองไปที่ศิษย์ของสำนักอวี้ติ้ง

หูอี้เซียวและผู้อาวุโสรองมองหน้ากันแล้วยิ้ม เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสสามกำลังทำอะไร

“ศิษย์ของสำนักอวี้ติ้งทั้งหลาย เนื่องจากนี่เป็นการชุมนุมของสำนัก ผมจึงอยากแนะนำใครบางคนให้พวกคุณรู้จัก”

“โอ้? คุณหนูหลิ่วหรูเยี่ยนนี่เอง! คุณยังมีชีวิตอยู่!” หูอี้เซียวยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นหลิ่วหรูเยี่ยน

ผู้อาวุโสสามและหลิ่วหรูเยี่ยนรู้สึกใจหายวูบเมื่อเห็นสีหน้าสงบนิ่งของหูอี้เซียว หลังจากนั้นทั้งคู่ก็หันไปมองผู้อาวุโสรองอย่างรวดเร็ว

เช่นเดียวกับหูอี้เซียว ผู้อาวุโสรองดูเยือกเย็นไม่ต่างกัน

ในตอนนั้นผู้อาวุโสสามและหลิ่วหรูเยี่ยนรับรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ก็สายเกินกว่าจะแก้แล้ว

“หูอี้เซียว แกวางยาครอบครัวของฉันเพื่อที่จะได้เป็นเจ้าสำนักอวี้ติ้ง! แกมันเลวทราม! ไม่กลัวเหรอว่าแกจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง? โชคดีที่ฉันรอดมาได้ และฉันจะเปิดโปงความผิดของแก! ฉันต้องการล้างแค้นให้พ่อแม่ของฉัน!” หลิ่วหรูเยี่ยนตะโกนใส่หูอี้เซียวพร้อมกัดฟันแน่น

ทุกคนในห้องโถงงงเป็นไก่ตาแตก

ไม่มีใครคาดคิดว่าหูอี้เซียวจะใช้วิธีที่โหดร้ายเช่นนี้เพื่อขึ้นเป็นเจ้าสำนัก อีกทั้งพวกเขายังตกตะลึงเมื่อรู้ว่าหูอี้เซียวได้สังหารผู้นำคนก่อนของพวกเขา