หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2692

เมื่อเห็นอย่างนั้น ชายคนนั้นที่รู้สึกตกใจในตอนแรกก็รู้สึกโล่งใจ เขายิ้มเบาๆ และพูดว่า “คาดไม่ถึงเลย คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ชายผู้ครอบครองพลังสามเผ่าพันธุ์ บางทีคุณอาจจะเป็นคนที่ถูกกำหนดให้ร่างกฎแห่งสวรรค์ขึ้นมาใหม่”

หลังจากพูดอย่างนั้น ชายคนนั้นก็โบกมือเบาๆ และร่างของเฉินผิงก็แยกตัวออกจากแก่นมังกรทันที หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ แก่นมังกรก็ฉายแสงและค่อยๆ เข้าสู่ร่างกายของเฉินผิง

เฉินผิงก็ดูเหมือนจะรู้สึกอย่างนั้นเช่นกัน เขาหลับตาลง และแก่นมังกรในตัวเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงอันพร่างพราว เมื่อมันผสานเข้ากับแก่นมังกรชิ้นใหม่ที่ซึมเข้าสู่ร่างกายของเขา

ในขณะเดียวกัน ร่างของชายคนนั้นก็ค่อยๆ โปร่งใสและหายไปอย่างไร้ร่องรอยในที่สุด

ในระหว่างนั้น ไกลออกไปในสถานที่ซึ่งหนาวเย็นสุดขั้วภายในอาณาจักรนิรันดร์ พระราชวังขนาดมหึมาลอยอยู่กลางอากาศ

พระราชวังนั้นเปล่งรัศมีอันสง่างามและครอบคลุมพื้นที่อันกว้างใหญ่ มันลอยอยู่บนท้องฟ้า โดยมีเมฆบดบังจนมองเห็นได้เพียงเล็กน้อย ราวกับดินแดนในเทพนิยาย

ที่ห้องภายในพระราชวังประดับด้วยเครื่องเรือนโบราณ และมีควันธูปลอยในอากาศ

ชายชราผู้มีหนวดเคราสีขาวที่นั่งบนเก้าอี้ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

“หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดก็มีคนกลั่นเพลิงปีศาจของข้าแล้ว”

ดวงตาของชายชราล่องลอยและลุกโชนด้วยเปลวไฟเริงระบำ

ทันใดนั้น เด็กสาวในชุดคลุมสีแดงเพลิงที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงก็เข้ามา

“ท่านอาจารย์ ร่างปีศาจไฟนรกได้ปรากฏตัวทางตะวันตกเฉียงใต้ หรือโอกาสของเราจะมาถึงแล้ว?” หญิงสาวถามชายชรา

“ร่างปีศาจไฟนรกปรากฏตัวงั้นเหรอ? มิน่าถึงได้มีใครบางคนกลั่นเพลิงปีศาจของฉัน”

“หลิงหลง ไปตามหาร่างปีศาจไฟนรกที่ว่า และรวบรวมศิษย์ของเราไปกับเจ้าด้วย มารตัวอื่นๆ ก็อยู่ในอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้เช่นกัน ข้าสัมผัสได้ถึงตัวตนของพวกมัน! บางทีวันที่พวกเราเหล่ามารจะผงาดอาจมาถึงแล้วก็ได้!” ดวงตาของผู้อาวุโสเป็นประกาย และเสียงของเขาก็แฝงไปด้วยความตื่นเต้น

หลิงหลงพยักหน้า “เข้าใจแล้ว”

วินาทีต่อมา ร่างของเธอก็กลายเป็นลูกไฟและหายไปอย่างรวดเร็ว

“ผู้อาวุโสรอง ในเมื่อคุณต้องการเป็นเจ้าสำนักอวี้ติ้ง ผมก็จะหลีกทางให้ ขอแค่คุณไว้ชีวิตผม ผมก็จะไปจากสำนักอวี้ติ้งทันที และตำแหน่งนั้นจะเป็นของคุณ” หูอี้เซียวยอมจำนน

ในขณะนั้น เขาแค่อยากจะมีชีวิตรอดเท่านั้น

ผู้อาวุโสรองเหลือบมองหูอี้เซียวและเยาะเย้ย “ศิษย์ทั้งหมดนี้คงไม่ต้องล้มตายถ้าคุณตัดสินใจเร็วกว่านี้ ถ้างั้นก็ไปได้แล้ว ผมจะปล่อยคุณไปแต่โดยดี”

ผู้อาวุโสรองยอมให้หูอี้เซียวออกไป ท้ายที่สุดเขาก็ตั้งเป้าที่จะเป็นผู้นำของสำนักอวี้ติ้งเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อกดดันทุกคนในสำนักให้จนมุมและเข่นฆ่าพวกเขา

ถ้าเขากำจัดศิษย์จนหมดจริงๆ ถึงได้ตำแหน่งผู้นำมาก็ไร้ความหมาย

หลังจากได้รับอนุญาตจากผู้อาวุโสรองให้ไปแล้ว หูอี้เซียวก็กระโดดขึ้นและหนีไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

หูอี้เซียวจากไปและมุ่งตรงไปยังนครหมิงลี่ แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมสละตำแหน่งของเขาง่ายๆแบบนั้น ดังนั้นเขาจึงต้องการใช้อำนาจของนครหมิงลี่เพื่อทวงคืนสถานะผู้นำกลับมา