หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2694

“เฉินผิง! นั่นเฉินผิง!” หลิ่วหรูเยี่ยนร้องอย่างตื่นเต้นเมื่อเธอเห็นร่างที่ลอยอยู่กลางอากาศ

“นั่นคุณเฉิน! เป็นเขาจริงๆ ด้วย ท่านอาจารย์!” ฟางซูก็โห่ร้องด้วยความยินดีเช่นกันเมื่อเห็นว่าเป็นเฉินผิง

น้ำตาปริ่มในดวงตาของผู้อาวุโสสาม และไหลลงอาบใบหน้าของเขา

เฉินผิงยังไม่ตาย! ไม่เพียงแต่เขายังมีชีวิตอยู่แต่เขายังผ่านขั้นผู้จำแลงแล้วด้วย! ถ้าเป็นแบบนี้พวกเราทุกคนก็ยังมีหวังที่จะรอดชีวิต!

ตรงกันข้าม สีหน้าของผู้อาวุโสรองและเจ่อเยี่ยนกลับกลายเป็นเคร่งเครียดด้วยความสะพรึงกลัว ทันทีที่พวกเขาตระหนักได้ว่าเฉินผิงเพิ่มระดับพลังได้แล้ว

“เร็วเข้า รีบลงมือก่อนที่เฉินผิงจะเพิ่มระดับสำเร็จ!” ผู้อาวุโสรองตะโกนอย่างเร่งรีบ

เจ่อเยี่ยนโบกมือทันที ผู้ใช้วิชามารหลายคนพุ่งเข้าใส่เฉินผิงด้วยอาวุธหลากชนิด พร้อมร่วมกันโจมตีเขา

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสสามและหลิ่วหรูเยี่ยนก็กระโดดขึ้นไปในอากาศเช่นกัน

“ปกป้องคุณเฉิน!” ผู้อาวุโสสามคำราม

เขารู้ว่าตอนนี้พวกเขาต้องปกป้องเฉินผิงให้พ้นจากอันตราย เพราะเมื่อเขาเพิ่มระดับสำเร็จ ความหวังก็จะบังเกิด

ทันใดนั้น ทุกคนก็กระโจนเข้าสู่การต่อสู้อันวุ่นวายกลางอากาศ

เฉินผิงลืมตาขึ้นทันที เกิดรัศมีมหาศาลเข้าปกคลุมทั่วทั้งสำนักอวี้ติ้ง

ผู้ใช้วิชามารจำนวนหนึ่งถูกซัดกระเด็นทันที พวกเขากระอักเลือดและไม่อาจต่อสู้ได้อีก

หลังจากนั้น เฉินผิงก็สะบัดมือของเขา คลื่นพลังวิญญาณนับพันรวมตัวกันเป็นคมดาบและพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

คมดาบเชือดเฉือนอากาศ เมื่อไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ทัน ผู้ใช้วิชามารก็ถูกโจมตีในทันใด ทุกคนล้มลงกับพื้นพร้อมส่งเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

ในชั่วพริบตานั้น ศิษย์ของผู้อาวุโสรอง และผู้ใช้วิชามารที่เจ่อเยี่ยนพามาต่างได้รับบาดเจ็บและล้มตายเป็นอันมากจากการสะบัดมือครั้งเดียวของเฉินผิง

พวกเขาทุกคนอ้าปากค้างใส่เฉินผิง ความเหลือเชื่อปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา

พวกเขาทุกคนเข้าสู้อย่างฮึกเหิม แต่สุดท้ายก็ตายกันเกือบหมด

หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมด เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองผู้อาวุโสรองด้วยแววตาชื่นชม

เขาไม่นึกเลยว่าอีกฝ่ายจะแยบยลจนถึงขั้นหลอกทั้งผู้อาวุโสสามและหูอี้เซียวได้

“แผนของคุณไร้ที่ติ น่าเสียดายที่คุณลืมไปว่าผมก็อยู่ในแผนด้วย” เขากล่าวพร้อมกับเยาะเย้ย สายตาของเขาจับจ้องไปที่ชายคนนั้น

ผู้อาวุโสรองจ้องมองไปที่เฉินผิง ใบหน้าของเขาถมึงทึงด้วยความโกรธ เขาไม่นึกไม่ฝันเลยว่าเฉินผิงจะรอดมาได้ แถมยังผ่านการเพิ่มระดับพลังอีกต่างหาก

น่าเสียดายที่การเพิ่มระดับพลังของผู้จำแลงนั้นช่างเป็นอะไรที่เล็กน้อย

“อย่าลำพองว่าตัวเองเก่งนักหนาเพียงเพราะแกลงมือกะทันหันและฆ่าลูกน้องของฉันได้ ใครหน้าไหนจะมาก็ช่าง ยังไงฉันก็จะขึ้นเป็นผู้นำสำนักให้ได้” เขาข่มขู่พลางกัดฟัน ต่อจากนั้น เขาก็หันไปหาเจ่อเยี่ยนแล้วพูดว่า “ผมจะยกเฉินผิงให้คุณจัดการ ถ้าฆ่าเขาได้ คุณจะสามารถใช้ทรัพยากรของสำนักอวี้ติ้งได้อย่างอิสระ!”

เจ่อเยี่ยนค้อมหัวลงทันที เขามองเฉินผิงอย่างเย็นชาและพูดว่า “เจ้าหนู คราวก่อนข้าฆ่าเจ้าไม่ได้ก็จริง แต่คราวนี้ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหนีรอดไปได้”

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น เปลวไฟโหมกระหน่ำก็ปะทุขึ้นทั่วตัว เขายื่นฝ่ามือไปข้างหน้า และเพลิงนรกก็โถมเข้าหาเฉินผิงราวกับคลื่นยักษ์

เมื่อรู้ว่าความสามารถของเฉินผิงพัฒนาขึ้น เขาจึงใช้วิชาขั้นสุดยอดของเขาทันที