หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2727

หู่ป้านถูกขังอยู่ในคุกน้ำเป็นเวลาสามวัน แต่เขากลับไม่ถูกจำกัดอิสรภาพเลย

หู่ป้านกำลังคอยสังเกตการณ์ เมื่อลี่ซิงกับคนของเขาพาคนมาดักซุ่มอยู่ใกล้ๆ ตัวเมือง เขาก็จะเดินออกมาจากคุกน้ำแล้วเชิญราชายี่เหอกับองค์หญิงยี่ชาให้เสวยพระกระยาหารที่เขาใส่ยาลงไป

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ใช้เวลาฝึกบำเพ็ญฌานตลอดสามวัน นอกจากพยายามทำความเข้าใจฝ่ามืออสนี เขายังกลั่นเพลิงปีศาจภายในร่างกายของตนเองต่อไปเพราะหวังว่าสักวันหนึ่งจะผสานทั้งสองอย่างเข้าด้วยกันได้

วันนี้ตอนที่องค์หญิงยี่ชานำอาหารที่เธอเตรียมด้วยตัวเองมาให้ เฉินผิงกำลังยุ่งง่วนกับการฝึกบำเพ็ญฌาน

เธอเป็นผู้รับผิดชอบสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันทั้งหมดของเขาตลอดสองสามวันที่ผ่านมา

ถึงแม้ว่าเฉินผิงจะรับรู้ถึงความตั้งใจของเธอและตระหนักถึงความพยายามที่เธอได้ทุ่มเทลงไป แต่เขายังไม่อยู่ในฐานะที่จะไปสัญญาอะไรกับเธอได้

“ได้เวลาทานอาหารแล้วนะ” องค์หญิงยี่ชากล่าว

ขณะที่เฉินผิงค่อยๆ ลืมตาเพื่อลุกขึ้นจากเตียงไปทานอาหาร แสงสีแดงก็วูบผ่านข้อมือของเขาไปอย่างรวดเร็ว น้ำเสียงร้อนรนกังวลใจของหลิ่วหรูเยี่ยนดังขึ้น

ก่อนที่เขาจะจากไปได้มอบแผ่นหยกสื่อสารให้แก่หลิ่วหรูเยี่ยนเพื่อให้เธอสามารถติดต่อเขาได้ในยามฉุกเฉิน

“เฉินผิง คุณอยู่ที่ไหน?”

“คุณหนูหลิ่ว ผมอยู่ที่ไหนสักแห่งใกล้ๆ สำนักอวี้ติ้ง เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

เฉินผิงไม่ได้บอกว่าเขาอยู่ในนครแห่งจักรวรรดิอสูรเพราะเกรงว่าหลิ่วหรูเยี่ยนอาจจะเข้าใจผิด อย่างไรเสียหากไม่มีวิชาการกลั่นยาเป็นปราการ นครแห่งจักรวรรดิอสูรกับสำนักมนุษย์ต่างมีเงื่อนไขที่ไม่เป็นมิตรต่อกัน

“ขอบคุณสวรรค์ คุณควรจะรีบกลับมานะ หูอี้เซียวพร้อมคนของมันอยู่ระหว่างทางบุกจู่โจมพวกเราที่นี่ ฉันสั่งให้ปิดผนึกประตูหลักและปลุกกระตุ้นอาคมพิทักษ์ภูผาเอาไว้แล้ว แต่ก็คงขวางพวกมันเอาไว้ได้ไม่นาน คราวนี้หูอี้เซียวพาเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรอสูรจากนครหมิงลี่ที่ล้วนแล้วแต่เป็นคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขามมาด้วย!”

“เข้าใจแล้วล่ะ ผมจะรีบกลับไปทันทีเลย รอผมอยู่ตรงนั้นแหละ!”

ขณะที่องค์หญิงยี่ชาไปพบบิดาของตนเองเพื่อถ่ายทอดคำพูดของเฉินผิงให้ทราบ เธอก็ทำปากยื่นด้วยความไม่พอใจ

ในขณะที่เฉินผิงอยู่ระหว่างเดินทางไปสำนักอวี้ติ้ง หูอี้เซียวก็พาเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรอสูรจากนครหมิงลี่มาล้อมประตูเอาไว้

ผู้ที่ยืนอยู่ข้างหูอี้เซียวเป็นชายชราร่างผอมที่กำลังพึมพำอะไรสักอย่าง

ชายชราเป็นแม่ทัพแห่งนครหมิงลี่ที่เลื่อนขึ้นสู่ระดับกึ่งเซียนขั้นห้า เขาถูกส่งตัวมาจากนครหมิงลี่เพื่อช่วยหูอี้เซียวช่วงชิงอำนาจในฐานะเจ้าสำนักอวี้ติ้งกลับคืนมา

ลำพังเขาคนเดียวเพียงพอที่จะช่วยหูอี้เซียวให้บรรลุเป้าหมายได้แล้ว อย่างไรเสียผู้บำเพ็ญเพียรที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักอวี้ติ้งก็คือผู้อาวุโสรองที่อยู่ระดับกึ่งเซียนขั้นสามเท่านั้น

หูอี้เซียวหารู้ไม่ว่าผู้อาวุโสรองไม่ได้ช่วงชิงตำแหน่งไปและตอนนี้หลิ่วหรูเยี่ยนต่างหากที่เป็นเจ้าสำนัก

“แม่ทัพฉีเจียงจวิน คุณสามารถทำลายอาคมพิทักษ์ภูผาเช่นนี้ได้หรือไม่?” หูอี้เซียวถามด้วยท่าทางนอบน้อม