การสนทนาระหว่างเฉินผิงและผู้อาวุโสสามต้องถูกขัดจังหวะโดยศิษย์สำนักอวี้ติ้งคนหนึ่งที่วิ่งเข้ามา
“หยุดอยู่ตรงนั้นก่อน! คุณจะรีบร้อนไปไหน?” ผู้อาวุโสสามตะโกนเรียก
“มีบุคคลภายนอกมาขอเข้าพบคุณหลิ่วครับ ผมจะรีบไปรายงานเธอครับ ท่านผู้อาวุโสสาม!” ศิษย์คนนั้นตอบกลับไป
"เขาผู้นั้นเป็นใครกัน? ทำไมคุณถึงได้แตกตื่นขนาดนี้?” ผู้อาวุโสสามถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“เขาแนะนำตัวเองว่าเป็นราชายี่เหอแห่งนครแห่งจักรวรรดิอสูรครับ และเขายังบอกอีกว่าเขามาที่นี่เพื่อขอพบคุณเฉินด้วยครับ!” ลูกศิษย์กล่าว
“ราชายี่เหอ?” เฉินผิงแปลกใจที่ได้ยินชื่อนั้น
ทำไมยี่เหอต้องถึงมาที่สำนักอวี้ติ้งเพียงเพราะแค่อยากพบกับฉันด้วยล่ะ?มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับนครแห่งจักรวรรดิอสูรงั้นหรือ?
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เฉินผิงจึงถามอย่างร้อนใจว่า “ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”
“เขาอยู่ที่ประตูหน้าครับ แต่ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ผมเลยมาแจ้งเรื่องนี้ให้คุณหลิ่วทราบครับ”
ศิษย์คนนั้นวิ่งเข้ามาด้วยความร้อนรนเพราะแม้ว่าตัวเขาเองไม่รู้จักยี่เหอเลยเป็นการส่วนตัว แต่เกือบทุกคนในพื้นที่นี้ต่างเคยได้ยินชื่อของราชาผู้นี้ทั้งสิ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...