หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2768
“ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณหนิง เราไม่ได้บังเอิญมาที่นี่”
ฉีเถี่ยเฉาบอกหนิงไฉ่เฉินเกี่ยวกับเรื่องเรือเหาะตกโดยละเอียด
เมื่อหนิงไฉ่เฉินได้ยินว่าเฉินผิงคือคนที่ปล่อยมังกรอี้หลงทั้งสามตัวจนทำให้เรือเหาะตก เขาก็อดไม่ได้ที่จะกวาดตามองชายคนนั้น
“ระดับพลังของเด็กนี่ดูท่าจะไม่ได้สูงขนาดนั้น คุณฉี คุณคงฆ่าเขาได้ไม่ยากเย็นไม่ใช่หรือ?”
มังกรอี้หลงนั้นมีคุณค่ามากสำหรับสำนักเฟ่ยเทียน จึงไม่สมเหตุสมผลเลยที่ฉีเถี่ยเฉาปล่อยให้เฉินผิงรอดไปได้ ในเมื่อชายคนนั้นปล่อยมังกรอี้หลงออกมา
“ผมกะว่าจะฆ่าเขาอยู่ น่าเสียดายที่ที่นี่คือถิ่นของเหยี่ยวสายฟ้ากระหายเลือด เราหลงไปเจอฝูงสัตว์อสูร ก็เลยพลัดกันไปคนละทาง ผมไม่นึกเลยว่าเขาจะหาญกล้ามาที่ถ้ำราชันย์เหยี่ยวเช่นกัน”
ในขณะที่พูด ฉีเถี่ยเฉาก็จ้องมองไปที่เฉินผิง
“อย่าลงมือที่นี่ดีกว่า คุณฉี หากพญาเหยี่ยวอัสนีรับรู้ถึงตัวตนของเรา เราทุกคนคงซวยกันหมด” หนิงไฉ่เฉินรีบเตือน
ฉีเถี่ยเฉาย่อมรู้เรื่องนี้เช่นกัน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะลงมือทันทีที่เห็นเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...