หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2768

“ไม่ คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณหนิง เราไม่ได้บังเอิญมาที่นี่”

ฉีเถี่ยเฉาบอกหนิงไฉ่เฉินเกี่ยวกับเรื่องเรือเหาะตกโดยละเอียด

เมื่อหนิงไฉ่เฉินได้ยินว่าเฉินผิงคือคนที่ปล่อยมังกรอี้หลงทั้งสามตัวจนทำให้เรือเหาะตก เขาก็อดไม่ได้ที่จะกวาดตามองชายคนนั้น

“ระดับพลังของเด็กนี่ดูท่าจะไม่ได้สูงขนาดนั้น คุณฉี คุณคงฆ่าเขาได้ไม่ยากเย็นไม่ใช่หรือ?”

มังกรอี้หลงนั้นมีคุณค่ามากสำหรับสำนักเฟ่ยเทียน จึงไม่สมเหตุสมผลเลยที่ฉีเถี่ยเฉาปล่อยให้เฉินผิงรอดไปได้ ในเมื่อชายคนนั้นปล่อยมังกรอี้หลงออกมา

“ผมกะว่าจะฆ่าเขาอยู่ น่าเสียดายที่ที่นี่คือถิ่นของเหยี่ยวสายฟ้ากระหายเลือด เราหลงไปเจอฝูงสัตว์อสูร ก็เลยพลัดกันไปคนละทาง ผมไม่นึกเลยว่าเขาจะหาญกล้ามาที่ถ้ำราชันย์เหยี่ยวเช่นกัน”

ในขณะที่พูด ฉีเถี่ยเฉาก็จ้องมองไปที่เฉินผิง

“อย่าลงมือที่นี่ดีกว่า คุณฉี หากพญาเหยี่ยวอัสนีรับรู้ถึงตัวตนของเรา เราทุกคนคงซวยกันหมด” หนิงไฉ่เฉินรีบเตือน

ฉีเถี่ยเฉาย่อมรู้เรื่องนี้เช่นกัน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะลงมือทันทีที่เห็นเฉินผิง