เฉินผิงไม่สนใจจูจู เขาถ่ายปราณสัมผัสให้สั่วซิงเยว่และบรรดาผู้อาวุโสแทนที่จะเริ่มขับพิษ
หลังจากนั้นไม่นาน สั่วซิงเยว่และคนอื่นๆ กลับสติกลับมาแจ่มชัดอีกครั้ง แต่พวกเขานึกไม่ออกว่าตัดสินผลการแข่งขันว่าอย่างไร
ผู้ตัดสินอาวุโสตามไปบอกสั่วซิงเยว่และคนอื่นๆ จากนั้นหยิบยาหนิงเสิ่นที่เฉินผิงกับเมิ่งเหอกลั่นขึ้นมาวิเคราะห์แล้วปล่อยให้พวกเขาตรวจดูอีกครั้ง
เมื่อคนทั้งกลุ่มพิศดูใกล้ๆ ก็ต้องตะลึงงัน เห็นได้ชัดว่ายาหนิงเสิ่นของเฉินผิงดีกว่าของเมิ่งเหอ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเหตุใดถึงได้เลือกให้เมิ่งเหอเป็นผู้ชนะ
“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? ผมจำสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้เลย!” สั่วซิงเยว่กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าเก้อกระดาก
ในฐานที่เป็นผู้ตัดสินการแข่งขัน ช่างเป็นเรื่องน่าอับอายที่เขา นับเป็นเรื่องน่าอับอายขายหน้าที่เขาตัดสินผลการแข่งขันด้วยความอยุติธรรมเช่นนั้น
บรรดาผู้อาวุโสคนอื่นๆ ของสำนักประตูตันหยางเองก็หน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย เพราะแม้แต่เด็กก็ยังไม่ทำเลย
“ผู้อาวุโสสั่ว บางทีคุณน่าจะลองถามจูจูศิษย์ของคุณดูนะ เธอรู้เรื่องที่เกิดขึ้น” เฉินผิงกล่าวกับสั่วซิงเยว่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...