หลังสั่วซิงเยว่จากไป ผู้ตัดสินอาวุโสก็ได้มอบเหรียญตราอันหนึ่งให้กับเฉินผิงแล้วพูดว่า “เอาล่ะ คุณเป็นผู้ชนะอันดับที่หนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้ ดังนั้นเราจะให้คนจากเจียหลิงส่งรางวัลไปที่บ้านของคุณในภายหลัง คุณสามารถใช้เหรียญตรานี้เพื่อพบกับเจ้าเมืองในวันพรุ่งนี้”
เฉินผิงรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับรางวัลพิเศษนี้ เขาจึงพูดว่า “ขอบคุณครับท่าน แต่คุณช่วยบอกผมเกี่ยวกับรางวัลพิเศษของท่านเจ้าเมืองหน่อยได้มั้ยครับ?”
“ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเหมือนกัน คุณจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อคุณพบกับเจ้าเมืองแล้วเท่านั้น” ผู้ตัดสินอาวุโสตอบและกระโดดจากไปทันที
เมื่อเห็นว่าไม่ได้คำตอบจากผู้ตัดสินอาวุโส เฉินผิงจึงไม่มีทางเลือกใดนอกจากต้องกลับไปพร้อมกับหลิ่วหรูเยี่ยนและคนอื่นๆ
ตกค่ำของวันนั้น คนจากเมืองเจียหลิงก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับทรัพยากรทุกประเภท ริมฝีปากของพวกเขาทุกคนต่างโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มกว้างทันที เมื่อพวกเขาได้เห็นทรัพยากรจำนวนมากมายที่กองเป็นภูเขาอยู่ตรงหน้า
ผู้อาวุโสสามและหลิ่วหรูเยี่ยนเริ่มฝึกฝนโดยใช้ทรัพยากรเหล่านั้นที่ได้รับมา
เฉินผิงเองก็กำลังวางแผนฝึกบำเพ็ญฌานเช่นกัน แต่เขาเห็นยี่เหอกำลังนั่งเหม่ออยู่ที่ลานบ้าน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขา
ยี่เหอไม่สามารถฝึกบำเพ็ญฌานได้เพราะพลังของเขาถูกปิดกั้นไว้
เขาคงกังวลเกี่ยวกับยี่ชาและนครแห่งจักรวรรดิอสูร...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...