หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3120

เฉินผิงแทบจะไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด

ถึงพ่อของฉันจะเป็นคนของสายเลือดมังกรทอง แต่แม่ของฉันก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดา! ในเมื่อผู้ที่มีสายเลือดมังกรทองปฏิเสธที่จะทำให้สายเลือดของพวกเขาแปดเปื้อนโดยการแต่งงานกับสายเลือดมังกรอื่น แล้วทำไมพ่อถึงแต่งงานกับแม่ของฉันล่ะ? แบบนั้นจะไม่กระทบต่อความบริสุทธิ์ของสายเลือดมังกรทองใช่ไหม?

เมื่อคิดดังนั้น เฉินผิงจึงพูดด้วยความสับสน "ท่านบอกว่าผมมีสายเลือดมังกรทอง ซึ่งเป็นสายเลือดมังกรที่บริสุทธิ์ที่สุด แต่แม่ของผมเป็นมนุษย์ เธอไม่มีสายเลือดมังกร!”

"อะไรนะ? เป็นไปไม่ได้หรอก”

ใบหน้าของชายวัยกลางคนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในขณะที่เขาสะบัดแขนเบาๆ ก็เกิดแสงอันอ่อนโยนล้อมรอบร่างกายของเฉินผิง

ขณะที่เขาตรวจดูร่างกายของเฉินผิง สีหน้าของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากความสับสน ความตกใจ และความกลัวเป็นความตื่นเต้นเมื่อเขาขุดคุ้ยลงไป

“ฮ่าๆๆ! แบบนี้นี่เอง! ฉันเข้าใจแล้ว! โชคเข้าข้างสายเลือดมังกรโดยแท้!”

ชายวัยกลางคนเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิง ซึ่งทำให้ฝ่ายหลังประหลาดใจ

“ท่านครับ นี่ท่านกำลังทำอะไรอยู่? เราทั้งสองต่างมีสายเลือดมังกร และท่านมีอาวุโสสูงกว่าผม ดังนั้นคนที่ควรจะคุกเข่าก็ต้องเป็นผมสิ!” เฉินผิงอุทานขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้าเพื่อพยุงชายวัยกลางคนให้ลุกขึ้น