หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 385

“นาย...นายทำลายค่ายกลอินหลิงของฉัน?”

ปรมาจารย์ปู๋ฮั่วถามด้วยใบหน้าตื่นตกใจ

“วิชาค่ายกลเส็งเคร็งนี้ ยังต้องทำลายอีกหรือไง? ถ้าหากคุณมีความสามารถแค่นี้และยังอยากรับผมเป็นศิษย์ คงน่าขันแล้ว!”

เฉินผิงหัวเราะในลำคอเสียงเย็นด้วยใบหน้าเหยียดหยาม!

“เจ้าหนุ่ม อย่าเหิมเกริมให้มันมาก!”

ปรมาจารย์ปู๋ฮั่วถูกเฉินผิงทำให้โกรธเข้าแล้วจริงๆ!

เพียงแค่เห็นเขาล้วงเครื่องดินเผาสีดำออกมาจำนวนมาก จากนั้นนำมาวางไว้เบื้องหน้า มีทั้งหมดห้าชิ้นแต่ละชิ้นมีกระดาษสีเหลืองผนึกเอาไว้อยู่!

เมื่อเห็นปรมาจารย์ปู๋ฮั่วล้วงเครื่องดินเผาเหล่านี้ออกมาแล้ว ดวงตาของเฉินผิงของสว่างวาบขึ้น เขาเดาได้ว่าภายในมีอะไรอยู่!

ดูแล้วปรมาจารย์ปู๋ฮั่วมีอะไรให้สนุกด้วย ของพวกนี้ล้วนเป็นของที่สามารถช่วยเฉินผิงในการฝึกปราณ!

ในตอนนี้ปรมาจารย์ปู๋ฮั่วหยิบยันต์ออกมาแผ่นหนึ่งคีบเอาไว้ระหว่างนิ้ว แผ่นยันต์ถูกแผดเผาอยู่ในมือ!

“เหล่ามารนับหมื่นที่กัดกินหัวใจ โปรดเปิด...”

แผ่นยันต์ที่อยู่ในมือของปรมาจารย์ปู๋ฮั่วถูกเผาจนสลายไป เห็นเพียงยันต์บนเครื่องดินเผาสีดำก็ถูกเผาขึ้นตามไปด้วย และตามไปด้วยเสียงร้องห่มร้องไห้ด้วยความแค้นดังไปทั่วทั้งสนาม!

ทั้งหมดนี้ทำให้ผู้คนที่อยู่ด้านล่างสังเวียนตกใจจนเริ่มทะยอยคู้ตัวเข้าหากัน แต่ละคนมีเหงื่อเย็นซึมออกมา ซูอวี่ฉีตกใจจนหน้าซีดและถูกชื่อเฟิ่งรวบเข้ามากอดเอาไว้ในอก

เพียงชั่วพริบตาทั่วทั้งสนามเริ่มมืดขึ้น และมีวิญญาณลอยออกมากรีดกรายจากเครื่องดินเผาทั้งห้านั้น มองดูแล้วน่ากลัวเป็นอย่างมาก!

คนที่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนต่างตกใจจนเหมือนคนครึ่งเป็นครึ่งตาย แม้กระทั่งมีบางคนที่ตกใจจนสลบไป!

หลินเทียนหู่จ้องเขม็งไปยังเหล่าวิญญาณพวกนั้น ใจของเขาไม่ได้รู้สึกกลัว อย่างไรเสียก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเจอ!

วิญญาณล้อมอยู่รอบปรมาจารย์ปู๋ฮั่ว ส่วนปรมาจารย์ปู๋ฮั่วมองมาทางเฉินผิง และพบว่าใบหน้าของเฉินผิงราบเรียบไม่แสดงให้เห็นถึงความกลัวเลยสักนิด จนเขาอดไม่ได้ที่จะย่นคิ้วขึ้น “นายไม่กลัวเลยสักนิดหรือ?”