หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3895

“สหาย?” เจ้าตำหนักชะงัก

ศิษย์ทุกคนของตำหนักก่วงหานต่างมองดูด้วยความเหลือเชื่อเช่นกัน

ในโลกนี้ทุกคนต่างทำเพื่อตัวเอง ให้ความสำคัญกับผลประโยชน์เหนือสิ่งอื่นใด มิตรภาพที่แท้จริงนั้นหาได้ยาก และทุกอย่างเป็นเรื่องของส่วนได้ส่วนเสีย

ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงตกตะลึงเมื่อเฉินผิงรวบรวมสหายได้มากมายขนาดนี้

“คุ-คุณมีเพื่อนเยอะขนาดนี้ได้ยังไงกัน คุณเฉิน?” ปิงลู่ถามด้วยความสับสน

“นี่แค่เพื่อนในแดนใต้ ถ้านับสหายจากที่อื่นด้วยจะยิ่งมากกว่านี้” เฉินผิงกล่าวด้วยความภาคภูมิ

เป็นความจริงที่เฉินผิงมีเส้นสายกับอีกหลายฝ่าย เช่น ยี่เหอ สำนักอวี้ติ้งและตระกูลจี้

คนเหล่านั้นคงจะเสี่ยงชีวิตโดยไม่ลังเลหากเฉินผิงร้องขอ

เมื่อตระหนักว่าเธอเริ่มชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เจ้าตำหนักก็จ้องมองเฉินผิงด้วยสีหน้าเปี่ยมความหลงไหล

ถ้าไม่ใช่เพราะข้อจำกัดของกฎในตำหนักก่วงหาน เธอคงจะถวายตัวให้เฉินผิงไปแล้ว

ผู้ชายแบบนี้คู่ควรกับความทุ่มเทของหญิงสาวทุกคน

ไม่นานหลัวโชไห่และคนอื่น ๆ ก็มาถึงด้านหน้าตำหนักก่วงหาน

เฉินผิงจึงแนะนำให้คนเหล่านั้นให้เจ้าตำหนักได้รู้จัก

“นี่คุณหลัว ผู้นำแห่งหุบเขาวิญญาณโลหิต นี่คือคุณซ่งแห่งวังอู๋หวน ส่วนทางนี้คือผู้นำของห้าสำนักใหญ่ เจ้าสำนักหลัวและเจ้าสำนักเฉิน นี่คุณเฉิงผู้เป็นหัวหน้าตระกูลเฉิง นี่คือเจียงอวี้เหลียนและเจ่อเยี่ยนแห่งสำนักวิญญาณปีศาจ เหล่าสามราชาและสี่ประมุข ประมุขสิงโต ประมุขวานร ราชาเสือดาวและประมุขมารพันหน้า ส่วนเธอคนนี้คือราชินีจิ้งจอก”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ ไป๋เฉี่ยนก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับเจ้าตำหนัก “ขอต้อนรับผู้หญิงคนใหม่ของเฉินผิง!”

เจ้าตำหนักชะงัก จากนั้นใบหน้าของเธอก็แดงก่ำ

ในทางกลับกัน เฉินผิงกระแอมอย่างกระอักกระอ่วน