หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4050

ในทางกลับกัน เจ้าสำนักฮั่วที่ถือตราประทับเสินหั่วแสดงสีหน้าสะใจ

“ทั้งที่ฉันถือตราประทับเสินหั่วอยู่ในมือ แต่พวกแกก็ยังกล้าโจมตีเข้ามา โง่เขลาเสียจริง!” เจ้าสำนักฮั่วหัวเราะเยาะ

ผู้อาวุโสอวี๋และจูหลิงรู้สึกโกรธแค้นเป็นที่สุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสคนหนึ่งในฝ่ายของเจ้าสำนักฮั่วตะโกนใส่จูหลิงและพรรคพวก “เจ้าสำนักฮั่ว ได้ออกคำสั่งแล้ว แต่พวกแกก็ยังไม่ยอมคุกเข่า อยากถูกขับไล่ออกจากสำนักจื่อเหยียนงั้นหรือ?”

เมื่อไม่มีทางเลือก ผู้อาวุโสอวี๋และจูหลิงก็สบตากันก่อนจะคุกเข่าลง

หลังจากที่ทั้งสองคุกเข่าลงแล้ว ศิษย์คนอื่นๆ ก็ทำตาม

ตอนนี้เจ้าสำนักฮั่วได้รับตราประทับเสินหั่ว และได้รับการยอมรับว่าเป็นนายของมันแล้ว นั่นแสดงว่าเจ้าสำนักฮั่วไม่ใช่เจ้าสำนักรักษาการอีกต่อไป แต่เป็นเจ้าสำนักที่แท้จริง

หากผู้อาวุโสอวี๋และจูหลิงไม่คุกเข่า เจ้าสำนักฮั่วมีสิทธิ์ทุกประการที่จะขับไล่พวกเขาออกจากสำนักตามกฎของสำนักจื่อเหยียน

เมื่อเห็นผู้อาวุโสอวี๋และจูหลิงยอมจำนน เจ้าสำนักฮั่วก็ระเบิดเสียงหัวเราะอย่างเบิกบานใจ

“ฮ่าๆๆ! เราจะกลับไปที่สำนักจื่อเหยียนและเตรียมพิธีแต่งตั้งเจ้าสำนัก!” ด้วยเสียงหัวเราะอันแสนสุข เจ้าสำนักฮั่วที่ครอบครองตราประทับเสินหั่วเดินผ่านฝูงชนที่คุกเข่าอย่างไม่ทุกข์ร้อน

จากนั้นผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ ก็เริ่มเดินทางกลับไปยังสำนักจื่อเหยียน

อย่างไรก็ตาม เหล่าศิษย์ของฝ่ายอดีตเจ้าสำนักรู้สึกกลุ้มใจ ตอนนี้เจ้าสำนักฮั่วได้รับตราประทับเสินหั่วและกลายเป็นเจ้าสำนักอย่างแท้จริง พวกเขากลัวว่าวันคืนอันสงบสุขได้จบลงแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังกลับมาที่สำนักจื่อเหยียน เจ้าสำนักฮั่วก็ไม่ได้ตามตัวผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ มาลงโทษ ไม่แน่ว่าเขาอาจยุ่งอยู่กับกิจการต่างๆ ในการเข้ารับตำแหน่งเจ้าสำนัก ทำให้ไม่มีเวลาสะสางเรื่องเหล่านั้น

“เฮ้อ มันจบแล้ว ไม่รู้ว่าเฉินผิงจะเป็นตายร้ายดียังไง” เฉียนซิ่วกังวลเกี่ยวกับเฉินผิงมาหลายวัน ไม่มีข่าวคราวหรือเบาะแสของเขาเลย

“ฉันคิดว่าเฉินผิงไม่น่าจะมีชีวิตอยู่แล้ว สำนักกุ๋ยเหลี่ยนทรงพลังเกินไป มีคนมากมายไล่ล่าเขา ไม่น่าจะหนีรอดไปได้” เว่ยชิงเชื่อว่าเฉินผิงน่าจะตายไปแล้ว

“อย่าหุนหันพลันแล่นจนเกินไป ทุกคน ตอนนี้เจ้าสำนักฮั่วยังไม่มีวี่แววว่าจะทำอะไรเรา เราคอยดูสถานการณ์กันไปก่อนดีกว่า” จูหลิงพูดกับคนอื่นๆ

เมื่อเจ้าสำนักฮั่วได้ตราประทับเสินหั่วแล้ว พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก พวกเขาไม่มีทางสู้กับคนของฝ่ายเจ้าสำนักฮั่วได้เลย

“ฉันเห็นว่าเจ้าสำนักฮั่วกำลังยุ่งอยู่กับพิธีเข้ารับตำแหน่ง ฉันสังหรณ์ว่าเขาอาจจะลงมือในระหว่างพิธี” ผู้อาวุโสอวี๋กล่าว

เขาไม่คิดว่าเจ้าสำนักฮั่วจะปล่อยพวกเขาไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“บางทีเจ้าสำนักฮั่วอาจทำไปเพื่อคนในสำนักจื่อเหยียนและเลือกที่จะยอมถอย เพราะถึงยังไงฝ่ายเราก็มีจำนวนไม่น้อย” ผู้อาวุโสคนหนึ่งออกความเห็น

“ฮึ! จะบอกว่าเขาคำนึงถึงส่วนรวมงั้นหรือ? เขากล้าร่วมมือกับสำนักกุ๋ยเหลี่ยนนะ เห็นแก่สำนักจื่อเหยียนอะไรกันล่ะ?” ผู้อาวุโสอวี๋ประชดประชัน

เขาไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิดว่าเจ้าสำนักฮั่วจะเห็นแก่คนในสำนักจื่อเหยียน