หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4052

หลังจากที่เจ้าสำนักฮั่วพูดจบ ตราประทับเสินหั่วในมือของเขาก็แผ่พลังอันร้อนระอุออกมา คลื่นความร้อนน่าสะพรึงกลัวพัดเข้าใส่ทุกคนที่อยู่ที่นั่น

เมื่อรู้สึกถึงคลื่นความร้อนที่มาจากตราประทับเสินหั่ว ศิษย์ทุกคนในฝ่ายอดีตเจ้าสำนักก็แสดงสีหน้าจริงจัง

อดีตเจ้าสำนักขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่รัศมีแผ่กระจายออกมาจากตัวเขาอย่างบางเบา

เดิมทีตราประทับเสินหั่วยอมรับให้เขาเป็นนายของมัน เพราะเขาพบว่าเจ้าสำนักฮั่วคิดก่อกบฏ อดีตเจ้าสำนักจึงเอาตราประทับเสินหั่วไปไว้ในหุบเขาเสินหั่ว

เหตุผลก็คือต่อให้เจ้าสำนักฮั่วได้เป็นเจ้าสำนัก แต่ก็จะเป็นได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว หากไม่มีตราประทับเสินหั่ว เขาก็ไม่อาจได้ชื่อว่าเป็นเจ้าสำนักที่แท้จริงได้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาพบว่าตราประทับเสินหั่วไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป ดูเหมือนว่าเจ้าสำนักฮั่วจะกลายเป็นนายของตราประทับเสินหั่วอย่างแท้จริง

เมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีของอดีตเจ้าสำนัก เจ้าสำนักฮั่วก็หัวเราะออกมาทันที

“ฮ่าๆๆ อดีตเจ้าสำนัก ถึงตอนนี้คุณจะไม่ได้เสียสติ แต่ก็ชัดเจนว่าปราณสัมผัสของคุณได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและยังไม่ฟื้นคืนเต็มที่ คิดว่าด้วยความสามารถในตอนนี้ของคุณจะเป็นเจ้าสำนักได้งั้นหรือ?”

เจ้าสำนักฮั่วถามอดีตเจ้าสำนักขณะที่ถือตราประทับเสินหั่วไว้ในมือ

อดีตเจ้าสำนักยังคงเงียบอยู่ เขาสลายรัศมีของตัวเองจนหมด

เขายังไม่หายดีเต็มร้อย หากต้องปะทะกับเจ้าสำนักฮั่วจริงๆ พวกเขาก็คงไม่มีทางสู้

“ฮั่วจางเหล่า ในเมื่อคุณได้อ้างสิทธิ์ในตราประทับเสินหั่วไปแล้ว จึงสมเหตุสมผลที่คุณได้เป็นเจ้าสำนักจื่อเหยียน”

อดีตเจ้าสำนักพยายามประนีประนอม

เมื่อได้ยินคำพูดของอดีตเจ้าสำนัก เจ้าสำนักฮั่วก็ยิ้มอย่างเย็นชา เขาเหลือบมองผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ แล้วพูดว่า “ได้ยินไหม ตอนนี้ฉันคือเจ้าสำนักตัวจริง คุกเข่า...”

ผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ ที่ไม่มีทางเลือกอื่นจึงคุกเข่า

หากอดีตเจ้าสำนักยอมรับแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้อีก

เมื่อเห็นผู้อาวุโสอวี๋และคนอื่นๆ คุกเข่าต่อหน้าเขา เจ้าสำนักฮั่วก็หัวเราะออกมาทันที

“เจ้าสำนักฮั่ว คุณกล่าวหาโดยไม่มีมูลความจริง คุณต่างหากที่สมคบคิดกับสำนักกุ๋ยเหลี่ยน แต่กลับกล้าใส่ร้ายพวกเรา” ผู้อาวุโสอวี๋โต้กลับด้วยความโกรธ

“ผู้อาวุโสอวี๋ กล้าพูดกับเจ้าสำนักแบบนี้ได้ยังไง? ไร้ยางอาย ถ้าอย่างนั้นบทลงโทษของคุณก็จะรุนแรงขึ้น” เถียนจิ้งตำหนิผู้อาวุโสอวี๋ทันที

ผู้อาวุโสอวี๋ขบฟัน ใบหน้าแดงก่ำ

หากกล่าวหาเขาเพียงคนเดียวและขับไล่ออกจากสำนักจื่อเหยียนก็คงพอรับได้ แต่พวกเขากลับขับไล่ศิษย์ทุกคนในฝ่ายอดีตเจ้าสำนัก

นอกจากอดีตเจ้าสำนักและจูหลิงแล้ว ที่เหลือโดนขับออกจากสำนักทุกคน

ตั้งแต่ที่เจ้าสำนักฮั่วดำรงตำแหน่งเจ้าสำนักรักษาการ ทรัพยากรที่จัดสรรให้กับศิษย์ในฝ่ายอดีตเจ้าสำนักก็ลดลงอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขายังคงเป็นศิษย์สำนักจื่อเหยียน พวกเขาจึงยังได้รับส่วนแบ่งทรัพยากร

โอสถ หญ้าเซียนและหุบเขาเสินหั่วมีประโยชน์ต่อการบำเพ็ญเพียรของพวกเขา

แต่หากถูกขับไล่ออกจากสำนักจื่อเหยียน พวกเขาก็คงไม่มีที่ให้ไปอีกแล้ว