หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 41

“พวกคุณทำเกินไปแล้ว คิดว่าตัวเองมีเงินมีอำนาจก็เลยสามารถกลั่นแกล้งคนธรรมดาๆ แบบพวกเราได้ใช่ไหม ทุกคนมาดูนี่สิ คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลซูกำลังกลั่นแกล้งคนอื่นอยู่!”

เกิ่งซานซานจะไม่มีวันเช็ดเสื้อให้กับเฉินผิง เพราะเธอทำใจทำแบบนั้นไม่ได้

เฉินผิงเคารพและเชื่อฟังเธอมาโดยตลอด เพราะเขาเป็นคนขี้ประจบ ถ้าจะให้เธอก้มหัวให้กับเฉินผิงละก็ เธอทำไม่ได้!

ตอนนี้เกิ่งซานซานแกล้งทำเป็นอ่อนแอ เธอหวังว่าจะได้รับความสงสารและความช่วยเหลือจากผู้คนที่อยู่รอบข้า

เพียะ...

ในขณะที่เกิ่งซานซานกำลังเสาะหาความช่วยเหลือจากผู้คนที่อยู่รอบข้าง ซูอวี่ฉีก็เดินเข้าไปตบเธอหนึ่งทีอย่างไม่ลังเลใจ นั่นทำให้เกิ่งซานซานถึงกับตะลึงงันทันที

“พูดไร้สาระอยู่นั่นแหละ ฉันสั่งให้เธอเช็ดมันเดี๋ยวนี้!”

ซูอวี่ฉีพูดกับเกิ่งซานซานด้วยน้ำเสียงโผงผาง

เกิ่งซานซานยกมือปิดใบหน้าและมองไปยังคนที่อยู่รอบๆ แต่ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือแก่เธอเลย จนกระทั่งผู้คนที่อยู่รอบๆ ก็ค่อยๆ จากไปด้วยความขี้ขลาด ไม่กล้าอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว

เกิ่งซานซานมองไปยังซูอวี่ฉีที่เยือกเย็นอย่างไร้ทางเลือก เธอหยิบกระดาษทิชชูออกมาแล้วค่อยๆ เดินไปยังเบื้องหน้าของเฉินผิง เธอย่อตัวลงเพื่อจะเช็ดน้ำลายที่อยู่บนเสื้อผ้าให้กับเฉินผิง

เฉินผิงก้มมองเกิ่งซานซานและยิ้มเยาะออกมา ในขณะที่เกิ่งซานซานกำลังจะเช็ดมันออกให้กับเฉินผิง แต่เฉินผิงกลับหลีกตัวออกไป

เกิ่งซานซานเงยหน้ามองเฉินผิงด้วยความงุนงง

“ฉันกลัวว่ามือของเธอจะเปื้อนเสื้อผ้าของฉัน...”

เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็ใช้กระดาษทิชชูเช็ดมันออกด้วยตัว

“นาย...”

เกิ่งซานซานโกรธจนใจสั่นระรั่ว แต่กลับไม่รู้ว่าจะโต้กลับอย่างไร!

“พวกเราไปกันเถอะ!”

“วันนี้ท่านกู่จัดงานเลี้ยงใหญ่ที่โรงแรมฟู่เหาของพวกเรา คนที่จะมาเข้าร่วมล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตาในหงเฉิง ได้ยินว่าเงื่อนไขในการเข้าร่วมนั้นยากมาก แถมยังไม่อนุญาตให้พาคนในครอบครัวมาด้วย แต่ว่าที่นี่เป็นโรงแรมของพวกเราเอง ดังนั้นฉันจึงพาคุณเข้าไปได้โดยที่ไม่ต้องใช้บัตรเชิญ ฉันอยากให้นายรู้จักกับคนมีน่ามีตาในหงเฉิงสักหน่อย!”

ซูอวี่ฉีไม่พูดอ้อมค้อม เธอพูดกับเฉินผิงตามความเป็นจริง

เมื่อเฉินผิงได้ฟังก็ตกตะลึงเล็กน้อย กู่เวิ่นเทียนจัดงานเลี้ยงในครั้งนี้ขึ้นก็เพื่อเขา แต่ตอนนี้ซูอวี่ฉีกลับคิดจะแอบพาเขาเข้าไป!

“นายยิ้มอะไรน่ะ? ฉันพูดความจริงนะ แถมยังได้ยินมาว่าท่านกู่จัดงานเลี้ยงในครั้งนี้ขึ้นมาเพื่อจะแนะนำเพื่อนคนนึงให้กับเหล่าพี่ใหญ่ ตอนนี้ทุกคนกำลังเดากันอยู่ว่าเพื่อนคนนี้ของเขาจะเป็นใครกัน!”

“นายรู้ไหมว่ามีคนที่อยากเข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้แต่กลับไม่มีคุณสมบัติกับโอกาสในการเข้าร่วมตั้งกี่คน ถ้าหากงานเลี้ยงไม่ถูกจัดขึ้นที่โรงแรมฟู่เหา ฉันก็คงจะไม่มีโอกาสพานายเข้ามา ดังนั้นนายต้องทำตัวดีๆ ล่ะ!”

ซู่อวี่ฉีพูดกำชับเฉินผิง

“ครับ ผมจะทำตัวดีๆ!” เฉินผิงยิ้มออกมา เขาไม่ได้บอกความจริงกับเธอ เพราะอยากจะทำให้เธอเซอร์ไพรส์!

จู่ๆ เฉินผิงก็รับรู้ได้ว่าความรู้สึกในใจที่เขามีต่อซูอวี่ฉีนั้นเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่ได้พูดอะไร แต่บางอย่างกลับทำให้เขารู้สึกได้ บางอย่างที่รู้อยู่แก่ใจและรู้ได้โดยไม่ต้องเอ่ยออกมา!