เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4198

ระหว่างนั้นเฉินผิง หลิ่วหรูเยี่ยนและคนอื่นๆ ก็เดินขึ้นไปบนเขาเย่าติงได้ครึ่งทางแล้ว

เฉินผิงเดินนำหน้าพาพวกเขาขึ้นภูเขา

ระหว่างทาง พวกเขาพบกับนักกลั่นยาบ้างเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่จำเฉินผิงได้และทักทายเขา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้พูดถึงแผนการของซู่เทียนซั่วเลย

ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่รู้เลยว่านักกลั่นยาเหล่านั้นร่วมมือกับซู่เทียนซั่วหรือไม่ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ ก็ไม่มีหลักประกันว่าพวกเขาจะเชื่อหรือเปล่าหากเขาเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง

ตอนนี้เขากำลังรีบไปหาเฉินเหวินเหลียงและเจินหยวนเต้า คงมีแต่ต้องโน้มน้าวชายทั้งสองให้เชื่อและค่อยๆ กระจายข่าวออกไป

“ฉันมองหาคุณอยู่ตั้งนาน คุณเฉิน ทำไมถึงช้านัก?” เฉินเหวินเหลียงเรียกเฉินผิงขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังยอดเขาพร้อมกับคนอื่นๆ

“มีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย ผมเลยขึ้นมาถึงภูเขาช้า ท่านประธานเฉิน!”

เมื่อเจอเฉินเหวินเหลียง เฉินผิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เมื่อเจอเขาแล้วฉันจะได้บอกเขาเรื่องแผนการของซู่เทียนซั่วเสียที!

“ถึงว่าฉันไม่เห็นคุณเลยตลอดทางมาที่นี่” เฉินเหวินเหลียงกล่าว

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็สังเกตเห็นเนี่ยเล่ยและเนี่ยหง และพูดด้วยความสงสัย “ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณสองคนกำลังเดินทางกับคุณเฉิน ฉันให้คนออกตามหาพวกคุณด้วย เขาเย่าติงแห่งนี้ไม่ปลอดภัย ระดับพลังเท่านี้ไม่ควรออกไปเดินมั่วซั่ว”

“เข้าใจแล้ว ท่านประธานเฉิน” ใบหน้าของเนี่ยเล่ยและเนี่ยหงแดงก่ำด้วยความละอายใจ

เมื่อไม่นานมานี้ พวกเขาเป็นแค่ระดับปลายแถวในสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ และถูกมองข้ามอย่างสิ้นเชิง แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่เฉินเหวินเหลียงจะจำพวกเขาได้เท่านั้น แต่เขายังส่งคนออกตามหาพวกเขาอีกด้วย แสดงให้เห็นว่าเฉินเหวินเหลียงเป็นห่วงพวกเขา

“ท่านประธานเฉิน ผมมีเรื่องจะบอกคุณ ตามผมมา”

เฉินผิงเรียกเฉินเหวินเหลียงไปที่จุดปลอดคน เนื่องจากชายคนนี้พานักกลั่นยาหลายคนมาด้วย และเขาไม่แน่ใจว่ามีใครร่วมมือกับซู่เทียนซั่วหรือไม่

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เฉินผิงจึงต้องเรียกเนี่ยเล่ยและเนี่ยหงมา

พอได้ฟังคำพูดของเนี่ยเล่ยและเนี่ยหง เฉินเหวินเหลียงถึงได้เชื่อในที่สุด

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ทำให้เขาปวดหัวไม่น้อย เพราะไม่มีหลักประกันว่าจะมีใครเชื่อเขาแม้ว่าจะเล่าเรื่องนี้ให้พวกเขาฟังก็ตาม

ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนล้วนเป็นคู่แข่งกันที่เขาเย่าติง ทุกคนอาจคิดว่าเขากุเรื่องและพยายามขู่ให้คนอื่นหนีไปจากภูเขา

“อย่างเดียวที่ฉันทำได้ตอนนี้คือเตือนนักกลั่นยาของสมาคมนักกลั่นยาแห่งแคว้นจงอวี้ให้ระวังตัว แต่คนอื่นอาจไม่เชื่อฉันก็ได้” เฉินเหวินเหลียงกล่าว

“เข้าใจแล้ว เราไปหาตระกูลโจวและตระกูลเจินกันเถอะ ถ้าเราโน้มน้าวให้พวกเขาเชื่อเรื่องนี้ได้ เราก็จะได้กำลังที่ทัดเทียมกับซู่เทียนซั่วและฝ่ายอื่นๆ ถึงตอนนั้น แม้ว่านักกลั่นยาคนอื่นจะไม่เชื่อก็ตาม ซู่เทียนซั่วก็ไม่มีทางทำสำเร็จได้” เฉินผิงเอ่ย

“ได้เลย จะเสียเวลาต่อไปไม่ได้แล้ว เราจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้!” เฉินเหวินเหลียงพยักหน้าเห็นด้วย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร