เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4214

“อย่าทำอย่างนั้น ถึงเรารวมพลังกันก็ไม่น่าจะทำลายวงแหวนอาคมนี้ได้ และพลังจะตีกลับใส่เรา” เฉินผิงรีบเตือน ทำให้ทุกคนหยุดชะงัก

“มันทรงพลังขนาดนั้นเลยหรือ แล้วเราควรทำยังไง?” ใบหน้าของโอวหยางซิงเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง

“เป็นไปได้เหรอที่เราจะทำลายมันไม่ได้ถ้าทุกคนร่วมมือกัน? ผมไม่เชื่อหรอก พวกเราตระกูลโจวจะทำลายมันเอง” โจวซื่อหลางกล่าวด้วยความกังขาในคำเตือนของเฉินผิง

อย่างที่เขาว่ากันว่า “คนหนุ่มมักจะไม่กลัวอะไร” เขาไม่เคยพบวงแหวนอาคมใหญ่ขนาดนี้มาก่อน จึงเชื่อว่าพวกเขาทำลายมันได้ถ้ารวมพลังกัน

ถึงจะสร้างได้แค่ช่องโหว่ ทุกคนก็จะยังหนีออกไปได้

“ศิษย์ตระกูลโจว จงฟังคำสั่ง! เราจะรวมพลังกันทำลายวงแหวนอาคม!” โจวซื่อหลางสั่งการพร้อมจับดาบยาวไว้แน่น ในขณะที่รัศมีของเขาพุ่งพล่าน

เหล่าศิษย์ตระกูลโจวรวมตัวกันอยู่ด้านหลังเขา พร้อมที่จะโหมโจมตีใส่อาคม

โจวอี้เหว่ยที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ไม่ได้หยุดลูกชายของเขา เขาคงอยากรู้ว่าวงแหวนอาคมนั้นสามารถถูกทำลายได้หรือเปล่า

หากตระกูลโจวทำลายมันได้ ชื่อเสียงของพวกเขาในหมู่นักกลั่นยาก็จะยิ่งเพิ่มพูน และสถานะของพวกเขาจะสูงขึ้นอย่างมาก

“โจวอี้เหว่ย คุณไม่ห้ามพวกเขาหน่อยเหรอ” เจินหยวนเต้าถาม

“คนหนุ่มต้องการประสบการณ์ แม้จะล้มเหลวก็ยังถือว่าได้เรียนรู้” โจวอี้เหว่ยตอบ

“คุณได้ยินที่คุณเฉินพูดแล้วใช่ไหม? ถ้าทำลายวงแหวนอาคมไม่ได้พลังจะสะท้อนกลับ คุณไม่กังวลเลยเหรอ?” เจินหยวนเต้าเตือน

“กังวลเรื่องอะไร? สะท้อนกลับอะไรกัน? คิดมากเกินเหตุ” โจวอี้เหว่ยไม่ฟังคำพูดของเฉินผิง

ในขณะเดียวกัน โจวซื่อหลางและศิษย์ตระกูลโจวพร้อมที่จะโจมตีแล้ว

“คุณโจว ขอแนะนำว่าอย่าเลยดีกว่า มันอันตรายมาก” เฉินผิงพยายามห้ามปรามเป็นครั้งสุดท้าย

“ขอบคุณที่เป็นห่วง คุณเฉิน แต่จะให้เราทำอะไรล่ะ? นั่งรอความตายอยู่ตรงนี้เหรอ? ต้องมีใครสักคนเป็นผู้นำ และคนๆ นั้นคือผม ผมอยากเห็นว่าสำนักจ่านเทียนแข็งแกร่งสักแค่ไหน!” โจวซื่อหลางซึ่งกำลังเลือดร้อนตามประสาคนหนุ่มไม่แสดงความกลัว

เฉินผิงทำได้เพียงถอนหายใจเบาๆ และไม่พูดอะไรอีก

“ความแข็งแกร่งของตระกูลโจวช่างน่าประทับใจ เป็นการโจมตีผสานที่รุนแรงมาก”

“สมกับเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งหยงเล่อ ความสามารถของพวกเขาช่างน่าทึ่ง”

“โจวซื่อหลางยังหนุ่ม แต่เขามีทั้งความกล้าหาญและสติปัญญา” ผู้คนต่างชื่นชม ทำให้โจวอี้เหว่ยยิ้มด้วยความภาคภูมิ

“เตรียมยารักษาพวกเขา” เฉินผิงพูดพลางส่ายหัวขณะมองดูสถานการณ์

โจวอี้เหว่ยตกใจและหันไปหาเฉินผิงด้วยความไม่พอใจ “คุณเฉิน หมายความว่ายังไง? คุณก็เห็นพลังของการโจมตีประสานของตระกูลเราแล้ว จะบอกว่าเราจะไม่สามารถทำลายวงแหวนอาคมได้อย่างนั้นหรือ? ต่อให้ทำลายไม่ได้ แต่คนของเราก็จะไม่บาดเจ็บอย่างแน่นอน”

“บาดเจ็บเหรอ? ไม่หรอก ไม่ใช่แค่บาดเจ็บเท่านั้น ศิษย์ตระกูลโจวกว่าครึ่งหนึ่งอาจถึงตายเลยก็ได้” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น

“คุณเฉิน เกินไปแล้วนะ! คุณแช่งตระกูลโจวของเราแบบนั้นได้ยังไง”

โจวอี้เหว่ยโมโหและจ้องเฉินผิงด้วยความโกรธ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร