หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4448

ไม่มีพลังพุ่งออกมาจู่โจมแต่อย่างใด แต่กลับมีรอยแยกมิติปรากฎ ทำให้เฉินผิงและหลินเข่อติ้งหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย

“คุณเฉิน! คุณเฉิน!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น จี้อวิ๋นก็ตกใจทันทีและร้องตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

เฉินปี่ชิงขมวดคิ้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณเฉินกับหลินเข่อติ้งถูกพาไปมิติอื่นเหรอ?”

“ไม่ต้องห่วง พวกเขาออกจากที่นี่ไม่ได้ มนต์สะกดของหอคอยแห่งนี้ต่อให้ใช้คาถาเคลื่อนย้ายก็ไม่มีทางฝ่าออกไปได้ พวกเขายังอยู่ในหอคอย เพียงแต่ไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกับเรา ยังไงก็ตาม พวกเขาน่าจะกลับมาในอีกไม่นาน...” เฮยเสวียนเฟิงปลอบใจเฉินปี่ชิง

เมื่อได้ยินคำพูดของเฮยเสวียนเฟิง เฉินปี่ชิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในขณะนั้นเฉินผิงและหลินเข่อติ้งพบว่าตัวเองถูกส่งมายังมิติอื่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปรอบๆ ก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขายังอยู่ที่ชั้นสี่ของหอคอย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือไม่พบจี้อวิ๋นและคนอื่นๆ

ยิ่งกว่านั้น ภายในหอคอยยังเต็มไปด้วยข้าวของจำนวนมากจนดูไม่เป็นระเบียบ

หลินเข่อติ้งมองไปรอบๆ และถามด้วยความสับสน “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหอคอยนี้ถึงดูเปลี่ยนไป คนอื่นๆ อยู่ที่ไหนกันหมด?”

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่เขากล่าวว่า “มีโอกาสสูงที่เราจะเข้ามาในมิติอื่น แม้ว่าจะยังอยู่ในหอคอย แต่เราไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกับคนอื่นๆ อีกแล้ว เป็นสาเหตุที่เรามองไม่เห็นพวกเขา”

เมื่อนึกถึงแรงสั่นสะเทือนเมื่อครู่ เฉินผิงก็สัมผัสได้ว่าพวกเขาอาจถูกดึงเข้ามาในมิติอื่น

“แล้วเราจะทำยังไง? เราจะกลับออกไปได้หรือเปล่า?” หลินเข่อติ้งถามด้วยแววตาหวาดกลัว

เฉินผิงจ้องมองสิ่งของที่กระจัดกระจายบนพื้นแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร หากเราข้ามมายังมิตินี้ได้ เราย่อมสามารถกลับไปได้ ก่อนอื่นลองมองหาของมีค่าที่อยู่ที่นี่ ผมเชื่อว่าของเหล่านี้คงถูกคนที่เคยถูกผนึกไว้ที่นี่ทิ้งเอาไว้”

เฉินผิงเดินตามหลังหลินเข่อติ้ง สังเกตข้าวของที่กระจัดกระจายบนพื้น สิ่งของหลายชิ้นได้รับความเสียหาย ทำให้พวกเขาสงสัยว่าเป็นผลจากการกระทำโดยเจตนาหรือผุพังตามกาลเวลา

ในขณะนั้นแสงสีทองก็ส่องประกายขึ้นมา และเฉินผิงก็เดินตามแสงสีทองนั้น

เฉินผิงไม่ได้พูดอะไร เขาจ้องไปที่ร่างเงา เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าร่างเงาอาจจะเป็นคนที่เคยถูกผนึกอยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้ ร่างเงานี้ถูกทิ้งไว้ในม้วนคัมภีร์เพื่อรอให้ใครสักคนมาพบใช่ไหม?

แน่นอนว่าเขาจะปล่อยให้ถูกดูดพลังจนหมดตัวไม่ได้

อย่างไรก็ตาม ขณะที่กระบี่พิฆาตมังกรถูกชักออกจากฝัก มันกลับลอยเข้าไปในม้วนคัมภีร์

สิ่งเดียวที่ได้ยินคือเสียงฮัมของกระบี่พิฆาตมังกร น่าประหลาดใจที่อาวุธทั้งสองเล่มปะทะกันภายในม้วนคัมภีร์นั้น ก่อเกิดเป็นเสียงบทเพลงของดาบที่ห้ำหั่นกัน

เมื่อดาบทั้งสองเล่มกระทบกัน แรงดึงดูดนั้นก็หายไปเช่นกัน

เฉินผิงใช้โอกาสนี้เอื้อมมือไปคว้าดาบ

คราวนี้เฉินผิงจับดาบวิเศษไว้แน่น ปราณสัมผัสมหาศาลของเขาห่อหุ้มดาบไว้

เขาอยากรู้ว่าดาบวิเศษเล่มนี้คืออะไร ทำไมอยู่ดีๆ มันถึงดูดพลังของฉัน?