หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4463

ในขณะเดียวกัน จูชิงซิ่วก็เดินขึ้นเขาเจ้อลู่ด้วยความระมัดระวัง เธอยังคงจดจ่อกับการค้นหาหญ้าเส้นใยเซียนที่แสนหายาก

หญ้านี้เป็นสมุนไพรชนิดเดียวที่สามารถรักษาแผลเป็นบนใบหน้าของจูชิงซิ่วได้ ซึ่งเกิดจากไฟไหม้รุนแรง

เช่นเดียวกับคนอื่นๆ จูชิงซิ่วรักสวยรักงาม และความมุ่งมั่นของเธอสะท้อนให้เห็นถึงความห่วงใยที่มีต่อเฉินผิง

ทันใดนั้น ความเงียบสงบของภูเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของคนที่กำลังเข้ามาใกล้

จูชิงซิ่วตื่นตัว สีหน้าของเธอตึงเครียด ประสาทสัมผัสของเธอเฉียบแหลม เธอชักดาบวิเศษของเธอออกมาทันที เธอจับไว้แน่นในขณะที่เตรียมพร้อมไม่ว่าจะเผชิญอันตรายแบบไหน

ความตึงเครียดคลายลงเมื่อร่างเหล่านั้นปรากฏขึ้น ความวิตกกังวลของจูชิงซิ่วกลายเป็นความประหลาดใจ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นยินดี

“ฟ่านเสียนป่อ?” เธอเรียกเมื่อจำชายวัยกลางคนที่นำคนกลุ่มนั้นได้

จูชิงซิ่วรีบเก็บดาบเข้าฝัก คนเหล่านี้ไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่เป็นศิษย์สำนักหมื่นดาบ คนที่นำหน้าพวกเขาคือฟ่านเสียนป่อ ศิษย์พี่ของเธอ

คนพวกนั้นเดินเข้ามาหาเธอ

“คุณเป็นใคร?” ฟ่านเสียนป่อถาม สายตาของเขาหรี่ลงเหมือนกับจำเธอไม่ได้

“ฟ่านเสียนป่อ นี่ฉันเอง” จูชิงซิ่วตอบอย่างกระตือรือร้นพร้อมถอดหน้ากากที่ปกปิดตัวตนของเธอออก

แม้จะมีรอยแผลเป็น แต่ใบหน้าของเธอยังคงชัดเจน

“จูชิงซิ่ว?” เขาพึมพำ

ปฏิกิริยาของฟ่านเสียนป่อไม่ใช่ความอบอุ่นเหมือนที่เธอคาดหวัง ใบหน้าของเขาแสดงถึงความประหลาดใจ และในดวงตาของเขามีบางอย่างที่ไม่น่าอุ่นใจนัก ความตื่นตระหนก

“ฉันก็ต้องรู้อยู่แล้ว” ฟ่านเสียนป่อพูดอย่างร้อนรน เขาพูดเกลี้ยกล่อม “ฉันแค่ถามให้แน่ใจว่ามันปลอดภัย ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็สามารถสร้างสำนักขึ้นมาใหม่ด้วยกันได้”

แม้ว่าคำพูดของเขาจะฟังดูเหมือนไม่มีอะไร แต่จูชิงซิ่วก็ไม่สามารถสลัดความไม่สบายใจที่ก่อตัวขึ้นในใจเธอได้ มีบางอย่างในท่าทีของฟ่านเสียนป่อที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ

“คุณกับคนอื่นๆ หนีออกมาได้ยังไง?” เธอถามอย่างตรงไปตรงมา

“เราหนีออกมาท่ามกลางความโกลาหลและหาที่ซ่อน” ฟ่านเสียนป่อตอบ “เราถึงไม่ได้ลงเอยเหมือนกับคนอื่นๆ”

“แล้วคุณมาทำอะไรที่เขาเจ้อลู่?” จูชิงซิ่วถามต่อ

“ปรากฏการณ์ประหลาดของที่นี่ดึงดูดความสนใจของเรา เราก็เลยลองเสี่ยงโชคมาค้นหาทรัพยากรหรือของวิเศษ สำนักกำลังอยู่ในภาวะคับขัน และเราต้องทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด” ฟ่านเสียนป่ออธิบาย “แล้วเธอล่ะ ศิษย์น้อง? ที่นี่อยู่ไกลจากเมืองจูเจียมาก เธอมาทำอะไรที่นี่?”