หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4537

เฉินผิงนั่งเรือเหาะเดินทางกลับไปยังแคว้นเซียวกับจี้อวิ๋น

เมื่อมีจงหลี่อยู่ด้วย เฉินผิงจึงไม่รู้สึกเหงา เขาใช้เวลาทุกคืนอย่างสำราญใจ

อย่างไรก็ตาม จี้อวิ๋นผู้โชคร้ายกลับกลายเป็นส่วนเกินเสียอย่างนั้น

เมื่อพวกเขามาถึงแคว้นเซียว เซียวหยวนซานพร้อมด้วยองค์ชายเซียวและผู้บำเพ็ญเพียรที่แข็งแกร่งหลายสิบคนของแคว้นเซียวมาต้อนรับเฉินผิง

เมื่อเฉินผิงก้าวลงจากเรือเหาะ ทุกคนก็ตกตะลึง

เฉินผิงไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าแล้ว!

เหลือเชื่อมาก!

ตอที่เฉินผิงเดินทางออกจากแคว้นเซียว เขายังเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดอยู่เลย แล้วเขาจะเพิ่มระดับถึงสองขั้นในเวลาเพียงไม่กี่วันได้อย่างไร?

การเพิ่มระดับสองขั้นในคราวเดียวแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

แม้จะเคยมีเรื่องเล่าทำนองนั้น แต่ก็ไม่มีใครเคยเห็นด้วยตาตัวเอง

ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฉินผิงเพิ่มระดับเร็วเพียงใด ทุกคนก็พากันตะลึง

“เฉินผิง เจ้าคงพบกับลาภก้อนโตระหว่างการเดินทางใช่ไหม?” เซียวหยวนซานถามด้วยความอยากรู้

เฉินผิงส่ายหัว “ไม่ขนาดนั้น ผมแค่เอากระบี่ไปซ่อม”

สำหรับเขาแล้ว สิ่งที่พบในทะเลสาบชำระดาบในสำนักหลอมเซียนไม่ถึงกับเป็นลาภก้อนโต

“ฝ่าบาท สมาพันธ์ผนึกมารมาถึงแล้ว...”

ทันทีที่เซียวหยวนซานต้อนรับเฉินผิง หน่วยสอดแนมก็รีบเข้ามารายงาน

ทุกคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นผู้บำเพ็ญเพียรหลายสิบคนจากสมาพันธ์ผนึกมารกำลังเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ผู้ที่นำหน้าพวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้อาวุโสเทียน

คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน พวกเขาแผ่รัศมีรุนแรงออกมา

ในขณะนั้นสีหน้าของผู้อาวุโสเทียนเคร่งเครียด แผนเดิมของเขาคือสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ และหลบหนีเมื่อเห็นท่าไม่ดี

โชคร้ายที่สั่วเทียนเจิ้งมอบหมายให้เขามาอยู่แนวหน้า ทำให้เขาไม่มีทางหนีได้

สั่วเทียนเจิ้งและหลัวต้าตามหลังพวกเขามาด้วย

เมื่อไม่มีโอกาสหนีแล้ว ผู้อาวุโสเทียนจึงทำได้เพียงยอมรับชะตากรรม

เมื่อสมาพันธ์ผนึกมารมาถึง ผู้บำเพ็ญเพียรของแคว้นเซียวก็จ้องมองพวกเขาด้วยสายตาเกลียดชัง

หากแต่ผู้อาวุโสเทียนจ้องไปที่เฉินผิง

เมื่อเขาเห็นว่าเฉินผิงไปถึงขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าแล้ว สีหน้าของผู้อาวุโสเทียนก็มืดมน เขาแทบไม่อยากจะเชื่อ

ฟุ่บ!

ทุกครั้งที่เขาเดิน พื้นดินใต้เท้าจะกลายเป็นเถ้าถ่าน

การได้เห็นหลัวต้าทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรของแคว้นเซียวสั่นสะท้าน

คิ้วของเซียวหยวนซานขมวด สีหน้าของเขาเคร่งขรึม

“คารวะท่านหลัวต้า...”

ผู้อาวุโสเทียนพาเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานจำนวนหลายสิบของสมาพันธ์ผนึกมารเข้าไปคารวะหลัวต้า

พวกเขาเข้าไปคำนับเพื่อให้หลัวต้าได้หน้าตามที่เขาต้องการ ทำให้เขาได้อวดอ้างพลังต่อหน้าผู้บำเพ็ญเพียรแห่งแคว้นเซียว

หลัวต้าดูพอใจ ใบหน้าของเขาประดับด้วยรอยยิ้มเยาะ

เซียวหยวนซานจ้องหลัวต้าไม่วางตา สีหน้าของเขาเคร่งขรึมยิ่งกว่าเดิม

“พลังของหมอนั่นน่าจะเหนือกว่าองค์ชายฉือ...” เฉินผิงพูดเบาๆ

เซียวหยวนซานยังคงเงียบ แต่ก็ชัดเจนว่าเขาคิดอย่างเดียวกัน เขาไม่นึกว่าสมาพันธ์ผนึกมารจะมีคนที่ทรงพลังขนาดนี้หนุนหลัง

องค์ชายฉือแค่คนเดียวยังเกือบทำให้แคว้นเซียวสิ้นชื่อ ผู้บุกรุกคนใหม่กลับแกร่งยิ่งกว่า

แคว้นเซียวตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง