หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4755

เมื่อเห็นเฉินผิง ดวงตาขององค์ชายฉือก็หรี่ลงทันที แววเย็นชาสะท้อนในตาของเขา

ราชาสิบตำหนักลุกขึ้นยืนและมองเฉินผิง “เจ้าคือเฉินผิงสินะ”

“ใช่ คุณเป็นคนตั้งค่าหัวผมด้วยผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นใช่ไหม” เฉินผิงถามราชาสิบตำหนัก

ราชาสิบตำหนักส่ายหน้า “ไม่ใช่ข้า เจ้าไม่คู่ควรกับผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นหรอก!”

“ไม่คู่ควรงั้นเหรอ”

เฉินผิงขมวดคิ้ว จากนั้นก็ฟันกระบี่ใส่ราชาสิบตำหนักทันที

กระบี่พิฆาตมังกรปะทุเป็นแสงเจิดจ้า ส่องสว่างไปทั่วห้องโถงราวกับเป็นยามกลางวัน

เหตุผลที่เฉินผิงเริ่มก่อนก็เพื่อประเมินความแข็งแกร่งที่แท้จริงของราชาสิบตำหนัก

“บังอาจดูหมิ่นท่านพ่อ!”

ที่อีกด้าน ร่างเล็กขององค์ชายฉือซึ่งคล้ายเด็กก็ส่งเสียงร้องอย่างโกรธจัด เขาพุ่งไปข้างหน้าและชกหมัดตรงไปที่กระบี่แสงของเฉินผิง

“ไอ้เด็กเวร กล้าดียังไงถึงทำร้ายคุณเฉิน!”

เสวียนปิงพุ่งตรงไปหาองค์ชายฉือพร้อมตะโกนดังสนั่น

ตุบตุบ!

เสียงปะทะดังขึ้นทันใด ทำให้เสวียนปิงและองค์ชายฉือต้องล่าถอยพร้อมๆ กัน

ทั้งสองคนมีพลังเทียบเท่ากัน

เมื่อความตึงเครียดระหว่างทั้งสองทวีความรุนแรงขึ้น เฉินผิงก็รีบถอยกลับ

ราชาสิบตำหนักยังคงยืนอยู่บนขั้นบันไดหิน รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มองว่าพวกเฉินผิงเป็นภัยแต่อย่างใด

เสวียนปิงยืนอยู่ข้างเฉินผิง สายตาของเขาจ้ององค์ชายฉืออย่างดุดัน องค์ชายฉือก็จ้องกลับไปที่เสวียนปิงเช่นกัน ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเคียดแค้นรุนแรง

ราชาสิบตำหนักปรบมือเบาๆ พร้อมกับยิ้มขณะที่พูดว่า “ช่างกล้าจริงๆ ที่บุกเข้ามาในอาณาเขตของข้าทั้งที่มีคนแค่นี้ พวกเจ้าตั้งใจจะเอาชีวิตมาทิ้งอย่างนั้นหรือ”

เฉินผิงหัวเราะเบาๆ อย่างเย็นชา “เอาชีวิตมาทิ้งงั้นเหรอ ผมมาส่งคุณไปยมโลกต่างหาก...”

“พวกเจ้ามีคนเท่านี้เองหรือ ไปเรียกพรรคพวกมาให้หมด ข้าอยากรู้ว่าพวกเจ้าคู่ควรให้ข้าลงมือเองหรือไม่!” ราชาสิบตำหนักหัวเราะเยาะ

“แค่พวกเราไม่กี่คนก็โค่นตำหนักลำดับสิบได้!” เสวียนปิงอุทานเสียงดัง

“ปากเก่งจริงๆ!”

เปรี้ยง!