หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4757

ทันใดนั้น หลินเข่อฟ่านก็ก้าวไปข้างหน้า พริบตานั้นสายฟ้าก็ปะทุออกมาจากภายในตัวเขา มันพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่นานทั่วห้องโถงก็เต็มไปด้วยสายฟ้า

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็ถอยห่างจากบริเวณที่ถูกสายฟ้าฟาด

“ก็แค่ของเด็กเล่น...”

ราชาสิบตำหนักถอนหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นก็โบกมือ และดาบสีดำจำนวนมหาศาลก็ปรากฏขึ้น ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสายฟ้า แต่ดาบสีดำก็ฟันทะลุอย่างง่ายดาย

ทันใดนั้นพลังอันรุนแรงสะท้านฟ้าก็ปะทุ

พายุสายฟ้าทั้งหมดสลายไป และร่างของหลินเข่อฟ่านก็กระเด็น เขาถอยกรูดไปหลายก้าวกว่าจะทรงตัวได้

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็ขมวดคิ้ว

“หลินเข่อฟ่าน คุณ-”

เฉินผิงกำลังจะบอกให้หลินเข่อฟ่านถอยออกมา แต่พูดยังไม่ทันจบ หลินเข่อฟ่านก็กลายร่างเป็นสายฟ้าและหายวับไปจากจุดเดิมทันที

เมื่อเห็นเช่นนั้น ราชาสิบตำหนักก็ฟาดฟันดาบสีดำไปข้างหน้า

ลำแสงสีดำพุ่งลงมาจากท้องฟ้า มันฉีกกระชากห้วงมิติ หลินเข่อฟ่านที่กลายเป็นสายฟ้าถูกลำแสงสีดำทำลายจนแหลกสลายไปทันที

ร่างของหลินเข่อฟ่านกระเด็นไปด้านหลังอีกครั้ง คราวนี้ใบหน้าของเขาซีดเผือด

เมื่อราชาสิบตำหนักพลิกข้อมือ ดาบสีดำในมือของเขาก็กลายเป็นหมอกดำที่เริ่มหมุนวนรอบตัว

“เป็นศาสตราวิญญาณที่ยอดเยี่ยมมาก!”

แววตาของหลินเข่อฟ่านมีประกายอิจฉา

เห็นได้ชัดว่าดาบสีดำมีพลังพิเศษในการเปลี่ยนรูปร่างได้ตามต้องการ บ่งบอกชัดเจนว่าในดาบมีวิญญาณ และที่น่าประทับใจยิ่งกว่าคือมันมีสติปัญญาเป็นของตัวเอง

ราชาสิบตำหนักมองหลินเข่อฟ่านอย่างเย็นชา “ดูเหมือนว่าอัสนีสวรรค์ที่ได้มาจากบันไดสวรรค์จะไม่มีอะไรพิเศษเลย...”

“หลินเข่อฟ่าน คุณไหวไหม” เฉินผิงถามหลินเข่อฟ่าน

“ข้ายังไม่ตาย ยังทนได้อีกหน่อย ไม่มีปัญหา!” หลินเข่อฟ่านถ่มน้ำลาย สายตาจ้องราชาสิบตำหนักอย่างเคร่งเครียด

“เอาล่ะ อดทนไว้ เราจะจัดการพวกตำหนักลำดับสิบคนอื่นก่อน!” เฉินผิงพูด

หลินเข่อฟ่านพยักหน้า จากนั้นก็กลายร่างเป็นสายฟ้าอีกครั้ง พุ่งตรงไปที่ราชาสิบตำหนัก

องค์ชายฉือส่งเสียงร้องอย่างหวาดกลัว เขาเซถอยหลัง ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกระดาษ

“ลูกพ่อ!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ดวงตาของราชาสิบตำหนักก็เปล่งประกายด้วยความโกรธ ท่าทีเยือกเย็นของเขาหายไปทันใด

ดาบสีดำในมือเขากลายเป็นสายฟ้าสีดำที่พุ่งใส่เฉินผิง

“เฉินผิง รนหาที่ตาย!”

เสียงของราชาสิบตำหนักดังกึกก้องราวฟ้าร้อง ทำเอาโถงหลักสั่นสะเทือน

เฉินผิงสัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารอันรุนแรงของราชาสิบตำหนัก ทำเอาเขารู้สึกหวั่นๆ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ถอยหนี แต่กำกระบี่พิฆาตมังกรให้แน่นขึ้นและก้าวไปข้างหน้า

เคร้ง!

กระบี่พิฆาตมังกรปะทะกับดาบดำ ทำให้เกิดเสียงเสียงโลหะกระทบกันดังสนั่น

เฉินผิงรู้สึกชาไปทั้งแขน ทำให้เขาเซถอยหลังไปหลายก้าว อย่างไรก็ตาม ราชาสิบตำหนักยังคงไม่สะทกสะท้าน แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งที่เหนือกว่าเฉินผิงมาก