หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4767

“กว่าจะรู้ว่าไม่ใช่ภาพลวงตา มันก็สายไปแล้ว...”

ดวงตาของเฉินผิงเย็นชาขณะที่ฟาดฟันกระบี่พิฆาตมังกรในมืออย่างฉับไว

ร่างเงาทั้งหกของเขาเคลื่อนไหวไปพร้อมกับเฉินผิง กระบี่ของพวกเขาตวัดอย่างสอดประสานกัน ปราณกระบี่จำนวนมากบรรจบกัน พลังปราณเพิ่มพูนจนไม่สามารถวัดได้

ตูม!

ราชาสิบตำหนักปลดปล่อยหมัดพร้อมกับเสียงดังสนั่น ลำแสงกระบี่แตกกระจาย และเฉินผิงกระเด็นไปพร้อมกับราชาสิบตำหนัก

ร่างของเฉินผิงกระแทกเข้ากับยอดเขา ก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด

ยอดเขาพังทลาย และเฉินผิงรู้สึกได้ถึงคลื่นอันปั่นป่วนที่ซัดเข้ามาในร่างของเขา ตามมาด้วยเลือดสดๆ ที่เขากระอักออกมาจากปาก

ราชาสิบตำหนักก็ถอยไปเช่นกัน เขาชนเข้ากับยอดเขา

ในขณะนั้น ฮั่วเม่ยหลับตาลงและพยายามเสริมพลังให้วงแหวนลวงตา

เธอไม่อาจเข้าไปช่วยเฉินผิงได้ เฉินผิงต้องพึ่งตัวเองแล้ว

เฉินผิงมองราชาสิบตำหนักที่กำลังกระเสือกกระสน ราชาสิบตำหนักอยู่ในสภาพที่แย่มาก แขนของเขาฉีกขาดและเลือดทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง

รอยแผลเริ่มปรากฏให้เห็นทั่วร่างของราชาสิบตำหนัก ราวกับว่าเขากำลังจะพ่ายแพ้

ดูเหมือนว่าราชาสิบตำหนักคงยากที่จะฟื้นตัวได้

เขาจ้องเฉินผิงที่ยังมีชีวิตอยู่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยโทสะ

เขามีพลังของขั้นเซียนระดับสาม เขาย่อมจัดการเฉินผิงที่อยู่ขั้นมหายานระดับสองได้อย่างง่ายดาย

แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่เฉินผิงจะรับมือระดับพลังที่เหนือกว่าได้เท่านั้น เขายังมีอาวุธวิเศษหลายชิ้น

กระบี่พิฆาตมังกร ธนูศักดิ์สิทธิ์ ร่างเกราะทองคำ...

หากชิงมาจากเขาได้ มันคงเป็นของวิเศษที่หลายคนปรารถนา แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ได้ครอบครอง

โดยเฉพาะร่างเกราะทองคำของเฉินผิง ซึ่งได้รับการเสริมความแข็งแกร่งจากมังกรทอง สามารถซ่อมแซมตัวเองได้ทันทีหากเสียหาย

เมื่อพิจารณาดูแล้ว การที่ราชาสิบตำหนักจะฆ่าเฉินผิงได้นั้นยากมาก

ในขณะที่เฉินผิงเผชิญกับราชาสิบตำหนัก ทันใดนั้นก็มีบางอย่างเปลี่ยนแปลงที่ด้านหลัง กลับมีรอยแยกมิติปรากฏขึ้นที่ข้างหลังเฉินผิง

เฉินผิงตอบโต้โดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว ไม่ว่าใครจะโผล่ออกมาจากรอยแยก เฉินผิงก็จะถือว่าพวกมันเป็นศัตรู

ฟุ่บ!