หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4772

เมื่อเห็นเฉินผิงพูดอย่างนั้น หลินเข่อฟ่านและคนอื่นๆ ก็แทบอดใจชกเขาไม่ไหว

ผู้ชายตั้งมากมายหาคู่บำเพ็ญเพียรไม่ได้แต่เฉินผิงกลับมีผู้หญิงเป็นสิบ

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าทึ่งจริงๆ... เจ้ามันไม่ธรรมดา”

เจ้าแคว้นแดนเหนือหัวเราะอย่างเบิกบาน จากนั้นเขาก็หันไปมองผู้อาวุโสเฉียน “ตาแก่ นี่มันเรื่องในครอบครัวข้า ถ้ากล้าแตะต้องลูกเขยของข้า ก็จงระวังไว้ ข้าอาจฆ่าเจ้าก็ได้...”

“ได้ ในเมื่ออยากเข้ามายุ่งดีนัก ข้าจะสู้กับเจ้าให้ถึงที่สุด!”

สายตาของผู้อาวุโสเฉียนคมกริบ รัศมีของเขาค่อยๆ ทวีความรุนแรง

เจ้าแคว้นแดนเหนือไม่เสียเวลาพูด พอเขาโบกมือ แสงสีขาวก็พุ่งตรงไปที่ผู้อาวุโสเฉียน

“เข้ามา!” ผู้อาวุโสเฉียนกลายร่างเป็นลำแสง พุ่งเข้าหาเจ้าแคว้นแดนเหนือทันที

เมื่อเห็นอย่างนั้น เจ้าแคว้นแดนเหนือก็แค่นเสียง เขาฉีกกระชากห้วงมิติเวลา พาผู้อาวุโสเฉียนไปยังพื้นที่ห่างไกล “ถ้าเจ้าอยากสู้ ก็มาสู้กันที่อื่นดีกว่า อย่ามาทำลายอาณาเขตของข้า!” เขากล่าว

ผู้อาวุโสเฉียนไม่นึกว่าเจ้าแคว้นแดนเหนือจะทำแบบนั้น เขาอยากหนีออกมา แต่ก็สายไปแล้ว

เจ้าแคว้นแดนเหนือและผู้อาวุโสเฉียนหายวับไปสู้กันที่อื่น

ขณะที่ราชาสิบตำหนักเห็นผู้อาวุโสเฉียนถูกพาตัวไป สีหน้าของเขาก็เคร่งเครียด

สถานการณ์เลวร้ายมาก ตำหนักลำดับสิบหวังพึ่งผู้อาวุโสเฉียน แต่ตอนนี้ผู้อาวุโสเฉียนถูกพาตัวไปแล้ว คนของตำหนักลำดับสิบคงไม่รอด หรือไม่ก็บาดเจ็บสาหัส

หากต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้น คงไม่มีทางที่พวกเขาจะรับมือพรรคพวกหลายคนของเฉินผิงได้

โดยเฉพาะเมื่อมีฮั่วเม่ยอยู่ด้วย อาคมฝนแห่งชีวิตของเธอเกินกว่าที่เขาจะรับมือได้

“ฮั่วชิง เมื่อไหร่คนที่เจ้าเรียกจะมา” ราชาสิบตำหนักถามฮั่วชิง

ในตอนนี้ เขาได้แต่หวังว่ากำลังเสริมของฮั่วชิงจะมาถึงเร็วๆ

“ข้าไม่แน่ใจ แต่พวกเขาคงไปถึงตำหนักลำดับสิบแล้ว หลังจากที่เราออกมา”

ฮั่วชิงส่ายหัว

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ราชาสิบตำหนักก็จ้องมองเฉินผิงด้วยความโกรธแค้น ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกลลวงของเฉินผิง หลอกให้พวกเขาออกมาจากตำหนักลำดับสิบ

“หลินเข่อฟ่าน ไปจัดการคนของตำหนักลำดับสิบ ปล่อยให้ราชาสิบตำหนักเป็นหน้าที่ของผม! แม่นางฮั่ว ช่วยสร้างอาคม...”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ ร่างกายของเขาก็กลายเป็นลำแสงที่พุ่งเข้าหาราชาสิบตำหนัก

ราชาสิบตำหนักกัดฟันแน่น แววตาของเขามีประกายดุดัน ก่อนที่เขาจะพุ่งไปหาเฉินผิงเช่นกัน

ตูม!

ตูม!