หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4776

มีทั้งผลึกเซียน ยา และหญ้าเซียน...

พวกคุณชายจากตระกูลใหญ่ล้วนร่ำรวย

เฉินผิงไม่ได้หวงของ เขาแบ่งทุกอย่างให้คนอื่นโดยไม่คิดจะเก็บไว้เอง

“แม่นางฮั่ว มีเรื่องที่ผมอยากถามคุณ...”

หลังจากแบ่งทรัพยากรให้ทุกคนแล้ว เฉินผิงก็หันไปหาฮั่วเม่ย

“คุณอยากฝึกอาคมฝนแห่งชีวิตใช่ไหม” ฮั่วเม่ยถามพร้อมยิ้ม

เฉินผิงพยักหน้าอย่างอายๆ เพราะนี่เป็นวิชาลับที่แม่ของฮั่วเม่ยถ่ายทอดให้เธอ

การขอเรียนวิชาขั้นสูงสุดจากคนอื่นดูไม่เหมาะสมนัก

แต่เฉินผิงอยากฝึกมาก เขารู้สึกว่าอาคมสนับสนุนแบบนี้บางครั้งมีประโยชน์กว่าอาคมโจมตีและอาคมป้องกันอีก

“คุณเฉิน ตอนนี้คุณกับฮั่วเม่ยเกี่ยวดองกันแล้ว ไม่ต้องอายหรอก อะไรที่เป็นของเธอคือของคุณ และอะไรที่เป็นของคุณก็คือของเธอด้วย!”

เสวียนปิงหัวเราะอย่างเบิกบาน

“ใช่ พ่อของเธอยอมรับคุณเป็นลูกเขยแล้ว วันนี้คุณน่าจะขอแต่งกับฮั่วเม่ยไปเลย!”

“โบราณกล่าวว่า ‘ผู้ใฝ่รู้ต้องรู้จักแสดงความจริงใจ’ ไม่ใช่หรือ ในเมื่อคุณเฉินอยากเรียนอาคมของฮั่วเม่ย เขาก็ต้องร่วมเตียงกับเธอเพื่อฝึกวิชา!”

โจวถังและชางเยว่ก็เข้ามาผสมโรง

ใบหน้าของฮั่วเม่ยแดงเมื่อถูกคนหลายคนหยอกล้อ ทำให้เธอก้มหน้าลงอย่างเขินอาย

“พวกเจ้าคุยกันต่อเถอะ ข้าต้องกลับแล้ว ไม่อย่างนั้นท่านพ่อจะหาข้าไม่เจอและเริ่มกังวล”

หลินเข่อฟ่านรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องอยู่ที่นั่น จึงตัดสินใจกลับไปที่นครจันทร์ตะวัน

“หลินเข่อฟ่าน จะไม่พักผ่อนสักสองสามวันเหรอ” เฉินผิงถาม

“ไม่ ไม่ล่ะ...”

หลังจากหลินเข่อฟ่านพูดจบ เขาก็หายตัวไปในทันที