หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4798

เมื่อเห็นหญ้าสีเขียวอ่อนรอบๆ ตัว กิเลนตัวน้อยก็รู้สึกดีใจมาก มันวิ่งไปรอบๆ และส่งเสียงร้องอย่างร่าเริง

ดูเหมือนว่าอสูรกลืนสวรรค์ก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างเช่นกัน และรีบออกไปจากแหวนเก็บของของเฉินผิง

เฉินผิงไม่อาจควบคุมอสูรกลืนสวรรค์ได้

กิเลนน้อยและอสูรกลืนสวรรค์หยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น ทั้งหงเย่าและหลานเย่าต่างก็ตะลึงงัน

“คุณเฉิน นี่มัน...”

หงเย่าเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“อ้อ พวกมันเป็นเทพอสูรตัวน้อยสองตัวที่ผมเลี้ยง พวกมันเชื่องมาก...”

เฉินผิงพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติ

หงเย่าและหลานเย่าสับสนไปหมด

ไม่น่าเชื่อ! เขามีเทพอสูรจริงๆ

เคร้ง!

ทันใดนั้นเสียงแหลมๆ ก็ดังขึ้น และธนูศักดิ์สิทธิ์ก็ร่วงลงมาจากร่างของเฉินผิง

“โทษที แหวนเก็บของของผมคงเต็มไปหน่อย...”

เฉินผิงก้มลงและหยิบธนูศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา

“ธนูศักดิ์สิทธิ์เหรอ?”

ทั้งสองตะลึงสุดๆ

เหลือเชื่อเขามีธนูศักดิ์สิทธิ์จริงๆ!

หลังจากเก็บธนูศักดิ์สิทธิ์ ทันใดนั้นก็เกิดประกายแสงวาบขึ้นที่ปลายนิ้วของเฉินผิง แล้วเขาก็ชี้นิ้วไปกลางอากาศ

แสงสีทองสว่างวาบ หายไปในอากาศทันที

ความว่างเปล่าบิดเบี้ยว ราวกับเวลาหยุดนิ่ง

“วิชาของผมไม่เลวใช่ไหม” เฉินผิงถาม

“วิชาเซียน?”

ปากของสองพี่น้องอ้ากว้างด้วยความประหลาดใจ กว้างพอที่จะยัดไข่ใส่ได้สองฟอง

เหลือเชื่อ! เขารู้วิชาเซียนจริงๆ!

เฉินผิงมองเห็นแพะสองสามตัวอยู่ไกลออกไป เขาโบกมือกลางอากาศ อาคมชุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้น

ทันใดนั้นวงแหวนอาคมก็ปรากฎ ทำให้แพะหลายตัวถูกขังในอาคม และถูกส่งมายังเฉินผิงกับคนอื่นๆ

ทันใดนั้น แพะหลายตัวก็ล้มลงกับพื้นราวกับถูกควบคุมโดยพลังที่มองไม่เห็น

เฉินผิงดีดนิ้ว และปราณอัคคีก็ลุกโชน

เหลือเชื่อ! เขาสร้างวงแหวนอาคมได้จริงๆ!

อะไรกัน! เขาถึงกับชุบชีวิตได้ด้วย