หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4939

“แน่นอนว่าค่าผ่านทางตกเป็นของเจ้าเมือง วงกตมารอยู่ใต้การควบคุมของตำหนักเจ้าเมือง ที่ภูเขาหลังเมืองซือหนิวมีถ้ำแห่งหนึ่งที่รู้จักกันในชื่อถ้ำมาร ตามตำนานเล่าว่าในยุคโบราณ มารจำนวนมากถูกผนึกไว้ในถ้ำนั้น ต่อมาเมื่อเมืองซือหนิวถูกสร้างขึ้นที่นี่ วงแหวนอาคมของถ้ำมารจึงถูกตำหนักเจ้าเมืองเข้ายึดครอง อาคมที่เปิดทางให้เข้าไปในถ้ำจึงถูกตำหนักควบคุม จากนั้นถ้ำมารในยุคปัจจุบันจึงเป็นที่รู้จักกันในชื่อวงกตมาร บางคนฝึกฝนในวงกตมารเป็นปีๆ พอออกมาพลังของพวกเขาก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เพิ่มระดับถึงสองขั้นในคราวเดียว” ไป๋อี้อธิบายให้เฉินผิงฟัง

“ถ้ำมารเหรอ” ดวงตาของเฉินผิงเป็นประกาย “คุณพาผมไปที่นั่นได้ไหม”

“เจ้าแข็งแกร่งพอแล้วหรือ คนที่เข้าไปในถ้ำมารล้วนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรระดับสูง และหลายคนไม่ได้รอดออกมา ดูจากพลังของเจ้าในตอนนี้ อาจเป็นอันตรายได้ถ้าเจ้ายืนกรานจะเข้าไป”

ไป๋อี้ห่วงความปลอดภัยของเฉินผิง

“ไม่ต้องห่วง พ่อตา ผมรู้ขีดจำกัดของตัวเอง ผมแค่อยากรู้ว่าคุณจะช่วยจ่ายห้าแสนเหรียญเซียนให้ผมได้ไหม”

เฉินผิงกังวลว่าไป๋อี้มีเงินไม่พอจ่ายค่าผ่านทาง

“ถ้าเจ้าตัดสินใจแล้ว ต่อให้ต้องขายสมบัติทุกอย่าง ข้าก็จะหาห้าแสนเหรียญเซียนมาให้ แต่เจ้าต้องระวังให้มาก ถ้าเข้าไปแล้วรู้สึกไม่ชอบมาพากล ให้รีบออกมาทันที อย่าฝืนอยู่ต่อ”

ไป๋อี้กลัวว่าถ้าเฉินผิงเป็นอะไรไป เขาคงไม่กล้าสู้หน้าลูกสาวของเขา

“เข้าใจแล้ว!” เฉินผิงพยักหน้าหนักแน่น

“เอาล่ะ ถ้าเจ้าตัดสินใจแล้ว ตามข้ามา!”

ไป๋อี้พาเฉินผิงออกจากรังจิ้งจอก

ก่อนจากไป เฉินผิงฝากฝังซิ่วรุ่ยและหูหม่าซือเล็กน้อย ทั้งคู่จะใช้ชีวิตในรังจิ้งจอกอย่างปลอดภัย

โดยเฉพาะหูหม่าซือที่เสพสำราญทุกคืน ทำเอาผู้หญิงสองคนนั้นเหนื่อยแทบขาดใจ

หลังออกจากรังจิ้งจอกแล้ว ไป๋อี้กับเฉินผิงก็เหาะข้ามเมืองซือหนิวไปยังทิศเหนือ

เมืองซือหนิวกว้างใหญ่ มีภูเขาสูงตระหง่านทางตอนเหนือที่สูงหลายหมื่นฟุต

พวกเขาเหาะอยู่นานกว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะร่อนลงมาช้าๆ

เมื่อยืนอยู่ที่เชิงเขา เฉินผิงรู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลจากยอดเขาสูงตระหง่านด้านบน

ไป๋อี้หยิบถุงใส่ของออกมาแล้วโยนให้เธอ เธอชั่งถุงด้วยมือข้างหนึ่งชั่วครู่แล้วเก็บไว้

“เข้าได้แค่คนเดียว คนไหนจะเข้าไป”

ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นและมองไป๋อี้กับเฉินผิง

“เขา” ไป๋อี้พูดพร้อมชี้เฉินผิง

ผู้หญิงคนนั้นเพ่งมองเฉินผิง ความประหลาดใจผุดขึ้นในแววตาของเธอ

เธอพูดกับเขาว่า “เมื่อก้าวเข้าสู่วงกตมารแล้ว ชะตากรรมของเจ้าจะอยู่ในมือตัวเอง เราจะไม่รับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น”

“ไม่ต้องห่วง ถึงผมตายก็ไม่โทษคุณหรอก” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้ม

ผู้หญิงคนนั้นหยิบผลึกสีม่วงออกมาแล้วโยนให้เฉินผิง “นี่คือผลึกทดสอบสำหรับเข้าสู่วงกตมาร เดินขึ้นบันไดไป มีบันไดทั้งหมดหนึ่งแสนแปดหมื่นขั้น และเจ้าต้องเดินเท้าขึ้นไป ถ้าขึ้นไปถึงสุดทางไม่ได้ เจ้าก็ไม่มีสิทธิ์เข้าสู่วงกตมาร เราจะไม่คืนค่าผ่านทางห้าแสนเหรียญเซียน”