หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4947

“เพิ่มระดับได้ง่ายมาก ดูท่าวงกตมารแห่งนี้จะยอดเยี่ยมใช้ได้”

เฉินผิงสัมผัสถึงพลังที่พุ่งพล่านจากการเพิ่มระดับด้วยความยินดี

ฟุ่บ!

ขณะที่เขายังคงดื่มด่ำกับความดีใจที่ได้เพิ่มระดับ มิติรอบตัวเขาก็สั่นไหวอย่างกะทันหันและพร่ามัว

“กรงมิติ?”

เฉินผิงชะงัก

คนที่ใช้อาคมมิติแบบนี้ได้ จะต้องเป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่มีพลังมหาศาลที่สามารถขังคู่ต่อสู้ในระดับต่ำกว่าด้วยการบิดเบือนมิติเวลาและสร้างขึ้นมาใหม่ ทำให้เกิดช่องว่างมิติที่แยกตัวออกมา

เมื่อกรงมิติปรากฎขึ้น เฉินผิงก็หายวับไปจากกระจกสัมฤทธิ์ของหนิวเหมิง เพราะเขาถูกชายคลั่งขังไว้ในมิติอื่น

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาคาดไม่ถึงว่าจะมีผู้เข้าทดสอบคนอื่นในวงกตมาร ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นซากมารหรือวิญญาณร้ายก็ไม่มีทางใช้อาคมแบบนี้ได้

เฉินผิงจับกระบี่พิฆาตมังกรแล้วฟันอย่างแรง

ตูม...

รัศมีกระบี่สีทองพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำลายกรงมิติที่เพิ่งสร้างขึ้นในทันที

เมื่อกรงแตกสลาย เฉินผิงก็มองเห็นคนที่โจมตีเขา ชายคลั่ง

ดวงตาของชายคลั่งเป็นประกายด้วยความประหลาดใจ เขาไม่นึกว่ากรงมิติของเขาจะถูกผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนอย่างเฉินผิงทำลาย

ทันใดนั้น เฉินผิงก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกระบี่พิฆาตมังกรของเขา และฟันใส่ชายคลั่ง

ชายคลั่งตัวแข็งทื่อด้วยความประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงบ้าบิ่นขนาดนี้ เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนชั้นต่ำ กลับกล้าโจมตีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนพเนจร?

เขารนหาที่ตายหรือยังไง

ชายคลั่งเริ่มหงุดหงิด เขาเดินไปข้างหน้าและพุ่งเข้าหาเฉินผิงโดยตรง ตั้งใจที่จะสั่งสอนอีกฝ่ายเพื่อให้เขาเจียมตัวเสียบ้าง

พลังของขั้นเซียนกับเซียนพเนจรนั้นห่างกันมากและเทียบจะอยู่คนละชั้น

ขั้นเซียนนั้นเป็นแค่เซียนปลอมๆ ในขณะที่เซียนพเนจรคือเซียนที่แท้จริง เพียงแค่ไม่ได้ถูกยอมรับโดยทั่วไป

เปรี้ยง!

ตูม!

หมัดของเขาทำลายรัศมีกระบี่อีกครั้ง แต่พอกำลังจะถากถางเฉินผิง กระบี่นับไม่ถ้วนก็โปรยลงมาจากด้านบนเหมือนพายุ

สีหน้าของชายคลั่งเปลี่ยนไป เขาชูฝ่ามือทั้งสองขึ้น และโล่ป้องกันก็ก่อตัวขึ้นเหนือหัวของเขาทันที

ปราณกระบี่ปะทะกับโล่ แตกสลายไปทีละเล่ม ไม่อาจทะลวงผ่านโล่ป้องกันได้

ชายคลั่งยังไม่ทันได้ตั้งตัวหลังจากป้องกันการโจมตี เฉินผิงพุ่งเข้ามาอีกครั้งพร้อมกระบี่ในมือ

“บ้าเอ๊ย เจ้าเสียสติไปแล้วหรือไง...”

ชายคลั่งขมวดคิ้วและตะคอกใส่เฉินผิง ด่าเขาว่าเสียสติ

ตัวเขาเองเป็นที่รู้จักในชื่อชายคลั่ง แต่ตอนนี้เฉินผิงคลั่งยิ่งกว่าเขาเสียอีก

เมื่อกระบี่พิฆาตมังกรมาถึงตรงหน้าเขา ชายคลั่งก็ขมวดคิ้ว สัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารอันรุนแรงที่แผ่ออกมาจากเฉินผิง

คราวนี้เขาสังเกตเห็นสิ่งที่เขามองข้ามไปก่อนหน้านี้ ร่างกายของเฉินผิงไม่เพียงแต่แผ่รัศมีสังหารน่าสะพรึงกลัวเท่านั้น แต่ยังมีจิตสังหารน่าขนลุกรวมถึงรัศมีมารอันแข็งแกร่งอีกด้วย