หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5019

“ผู้ปกครองทวีปชางฉวนคนปัจจุบันเป็นเพื่อนสนิทของข้า ข้ากลับมาจากชั้นสองหลังจากรู้ว่าทวีปเกิดปัญหา เดิมทีข้าคิดจะจัดการเรื่องเมืองเฟยหู่ แต่ไม่นึกว่าจะเจอพวกเจ้า ตอนนี้เพื่อนของข้าเพิ่งติดต่อข้าโดยใช้สายสัมพันธ์วิญญาณ มีคนพยายามยึดครองทวีปชางฉวน”

ม่อชิงหยุนอธิบายทุกอย่างกับเฉินผิง

ตั้งแต่เฉินผิงพาเธอไปที่หอสะกดมาร เธอก็ไม่มองว่าเขาเป็นคนนอกอีกต่อไป

เธอไม่คิดระแวงเขาอีกแล้ว

“น่าจะเป็นพวกตำหนักลำดับแปด ผมจะไปดูที่ทวีปชางฉวนกับคุณเอง” เฉินผิงกล่าว

ท้ายที่สุดแล้ว ม่อชิงหยุนช่วยเขาไว้มาก เขาคงอยู่เฉยไม่ได้

อีกอย่างคือเขาอยากไปชมดินแดนของมนุษย์ ไม่แน่อาจจะได้เจอซูอวี่ฉีก็ได้

“ข้าจะไปกับท่าน เฉินผิง!” ชายคลั่งพูดขึ้น

“คุณควรอยู่ที่เมืองซือหนิว คุณเป็นเผ่าอสูร การเข้าไปในดินแดนของมนุษย์ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี”

เฉินผิงหันไปหาหูหม่าซือ “หูหม่าซือ คุณควรไปกับผม เพราะคุณเป็นมนุษย์”

“เหอะ ข้าต้องวิ่งต้อยๆ ตามเจ้าอีกแล้วเหรอ ก่อนหน้านี้ข้าเกือบตาย! ถ้าไปกับเจ้า แล้วสาวๆ สองคนของข้าล่ะ” หูหม่าซือบ่น

“ก็พามาด้วย พวกเธอก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน พวกเธออาจะได้กลับไปใช้ชีวิตปกติที่ทวีปชางฉวนก็ได้” เฉินผิงตอบ

ท้ายที่สุดแล้ว การปล่อยให้ผู้หญิงสองคนนั้นอยู่ในเมืองซือหนิวเฉยๆ โดยไม่มีอะไรให้ทำนอกจากรอหูหม่าซือทุกวันคงไม่มีประโยชน์

“ก็ได้” หูหม่าซือพยักหน้าหลังจากคิดสักครู่

เฉินผิงไม่เสียเวลาอีก เขากล่าวอำลาหนิวเหมิงแล้วรีบไป

เขาไม่ได้บอกไป๋อี้ที่ยังคงไม่หายเศร้า

เฉินผิงต้องหาวิธีพาไป๋เฉียนมาที่อาณาจักรแดนสรวง คนที่จะอยู่กับไป๋อี้และช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของเขาได้

ราชาเฉินขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา “ใครก็ตามที่กล้าทรยศจะต้องลิ้มรสคมดาบของข้า”

“เจ้าหมายความว่ายังไง ราชาเฉิน” ราชาเหมิงตะคอกพร้อมเบิกตากว้าง

“เจ้าก็รู้ว่าข้าหมายถึงอะไร หากเจ้าคิดทรยศ ข้าจะจัดการเจ้าเป็นคนแรก ประชาชนของเราในทวีปชางฉวนยอมตายดีกว่ายอมจำนน เผ่ามนุษย์ต้องทนทุกข์ขนาดไหนตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพราะคนขี้ขลาดอย่างเจ้า เผ่าพันธุ์เราถึงน่าสมเพชขนาดนี้” ราชาเฉินคำราม

“เหลวไหล! ถ้าเจ้ากล้าก็พูดอีกทีสิ!” ราชาเหมิงตะโกนกลับด้วยความโกรธไม่แพ้กัน

“พอได้แล้ว! พวกเจ้าสองคน เงียบและรอฟังคำสั่งของท่านหญิง” ราชาหลี่ผู้ปกครองแคว้นเชหลี่ กล่าวขณะยืนขึ้นและพยายามห้ามปราม

ทันใดนั้น บัลลังก์ด้านบนก็เริ่มส่องแสงสีฟ้า

เมื่อเห็นดังนั้น ทั้งสามคนก็คุกเข่าลงทันที ก้มหัวด้วยความยำเกรง

หญิงสาวในชุดคลุมสีน้ำเงินปรากฏตัวบนบัลลังก์