หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5050

“ทำไมรูปปั้นถึงเล่นงานข้า แต่สองคนนั้นกลับไม่เป็นอะไร” ฉิงอี้ถามด้วยความหงุดหงิด

“บางทีรูปปั้นอาจจะไม่ชอบหน้าตาเจ้า” ไป๋ชวงพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา

“นี่เจ้า!” ฉิงอี้กัดฟันด้วยความโกรธ แต่เขาไม่กล้าทำอะไรเธอ

เธอมาจากวังซิ่วหลัวและน่าจะแข็งแกร่งกว่าเขา นอกจากนี้เขายังบาดเจ็บอยู่ ขืนสู้ตอนนี้ก็เหมือนกับฆ่าตัวตาย ถ้าเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นภายหลัง เขาคงไม่มีแรงหนีด้วยซ้ำ

“บางทีมันอาจจะเกี่ยวกับผู้หญิงก็ได้ ทำไมเจ้าไม่ลองไปดูล่ะ” เทียนซื่อเสนอพร้อมหันไปหาไป๋ชวง

ก่อนหน้านี้เฉินผิงและม่อชิงหยุนเดินไปที่รูปปั้นนักรบด้วยกัน ม่อชิงหยุนเป็นผู้หญิงจึงไม่ได้ทำให้เกิดการโจมตี ตอนนี้ไป๋ชวงเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ข้างหลัง ทำให้เทียนซื่อเห็นว่าควรจะส่งเธอไป

“ถ้าอย่างนั้น ทำไมเจ้าไม่ไปล่ะ รูปปั้นคงไม่โจมตีเจ้าหรอก เจ้าเป็นผู้หญิงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” ไป๋ชวงสวนกลับ น้ำเสียงของเธอประชดประชัน

“นี่เจ้า!” ใบหน้าของเทียนซื่อแดงก่ำและเขาขบกรามแน่น

เขาเกลียดเวลามีคนเปรียบเทียบเขากับผู้หญิง แม้จะแต่งตัวหรูหราทุกวัน แต่เขาก็ทนไม่ได้ถ้ามีใครพูดแบบนั้น

“ถ้าเป็นเพราะผู้หญิงจริงๆ ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ให้สองคนนั้นกลับมาล่ะ ปล่อยให้เจ้าหนูขั้นเซียนพเนจรระดับหนึ่งลองเข้าไปอีกครั้งคนเดียว แบบนั้นน่าจะได้คำตอบ” ไป๋ชวงพูดต่อพร้อมยิ้ม

เทียนซื่อหันไปหาเฉินผิงและม่อชิงหยุนทันที “ม่อชิงหยุน พวกเจ้ากลับมาที่นี่ก่อน” เขาตะโกน

ม่อชิงหยุนนิ่งเฉย ไม่พูดอะไร

เฉินผิงมองเทียนซื่อแล้วถามว่า “คุณคิดจะทำอะไร”

“ข้าแค่เป็นห่วงพวกเจ้า ไม่อยากให้พวกเจ้าสองคนเจ็บตัวเท่านั้น” เทียนซื่อตอบ “แต่ถ้าเจ้าไม่กลับมา ข้าจะโกรธ และคุณทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าโกรธ”

ชัดเจนว่าเป็นคำขู่ มือของม่อชิงหยุนจับแขนเสื้อของเฉินผิงโดยสัญชาตญาณ ดวงตาของเธอมีแววหวาดกลัว ภาพของเทียนซื่อที่ฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรก่อนหน้านี้ยังคงจำได้ดี

“อย่ากังวล เราจะกลับไป” เฉินผิงพูดเบาๆ เพื่อปลอบใจ

หลังจากนั้น ทั้งสองก็เริ่มเดินกลับไป

เมื่อพวกเขากลับมา ดวงตาของเทียนซื่อก็เต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร เขาอยากจะสับเฉินผิงให้ตายเสียเดี๋ยวนั้น แต่เฉินผิงยังมีประโยชน์อยู่ พวกเขาต้องการใช้เขาเป็นเหยื่อล่อ

เขาก้าวขึ้นแท่นหินช้าๆ หัวใจเต้นแรง รูปปั้นไม่เคลื่อนไหว แต่ดวงตาของพวกมันมองตามเขาไม่หยุด ไม่กะพริบตาและเย็นชา ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ไม่ได้โจมตี

“ฮะ?” เทียนซื่อขมวดคิ้วด้วยความสับสน

คนอื่นๆ ก็สับสนเช่นกัน ไม่มีใครเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“งั้นก็คงไม่เกี่ยวอะไรกับผู้หญิงสินะ” ไป๋ชวงพูดออกมา

“แล้วทำไมต้องเป็นข้าล่ะ ทำไมข้าถึงถูกโจมตีอยู่คนเดียว” ฉิงอี้ที่หัวหมุนไปหมดตะโกน

“อาจเป็นเพราะผมหล่อกว่าคุณก็ได้ ผมเลยผ่านมาได้” เฉินผิงที่อยู่บนแท่นหินตะโกนพร้อมยิ้ม

ตอนนี้ความตึงเครียดของเขาเริ่มแผ่วลงแล้ว

“เหลวไหล! ข้าหล่อกว่าเจ้าเยอะ!” ฉิงอี้ตะคอกอย่างโกรธจัด