หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5069

หลานเหลียนฮั่วเหลือบมองม่อชิงหยุนพลางพูดว่า “เฉินผิง ข้าไม่ได้ตามหาเจ้า ม่อชิงหยุนต่างหาก”

ม่อชิงหยุนมองเฉินผิง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเลและเจ็บปวดเล็กน้อย “เฉินผิง ข้าต้องกลับแล้ว ตระกูลของข้าเรียกตัวกลับ หลังจากที่เทียนซื่อกลับไปในวันนั้น เขาก็ใช้อำนาจของพลับพลาเทียนหยวนกดดันตระกูลม่อ ข้าจึงต้องกลับไป ไม่อย่างนั้นท่านพ่อท่านแม่จะเดือดร้อน”

เมื่อได้ยินม่อชิงหยุนพูด เฉินผิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและตอบ “ผมจะกลับไปกับคุณ อยากรู้นักว่าพลับพลาเทียนหยวนจะเก่งสักแค่ไหน”

“ไม่... ไม่ต้องหรอก อิทธิพลของพลับพลาเทียนหยวนแข็งแกร่ง ไม่ต้องเป็นห่วงข้าอีกแล้ว ข้ายินดีที่ได้รู้จักเจ้า” ม่อชิงหยุนพูดพลางส่ายหัว

“ไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ ผมบอกว่าจะกลับไปกับคุณ ยังไงก็จะไป ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง คุณไม่ต้องกังวล” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ม่อชิงหยุนชอบจริงๆ เวลาที่เฉินผิงเด็ดขาดแบบนี้

“ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วเราค่อยออกเดินทาง” เฉินผิงกล่าวก่อนจะออกไป

หลานเหลียนฮั่วมองม่อชิงหยุนด้วยความอิจฉาและพูด “ม่อชิงหยุน เฉินผิงดีกับเจ้ามาก เจ้าโชคดีแล้วที่ได้พบกับชายผู้มั่นใจในตัวเองและองอาจเช่นนี้ อย่ากังวลว่าเขาจะมีผู้หญิงกี่คน ขอแค่ยังเป็นผู้ชายของเจ้าก็พอแล้ว ผู้ชายดีๆ สมัยนี้หายากเหลือเกิน...”

คำชมจากหลานเหลียนฮั่วทำให้หัวใจของม่อชิงหยุนเปี่ยมด้วยความสุข ในขณะเดียวกัน เธอก็พยักหน้า เห็นด้วยกับสิ่งที่หลานเหลียนฮั่วพูด

เฉินผิงออกจากห้องโถงใหญ่และตรงไปหาฮั่วจ้าว ตอนนั้นฮั่วจ้าวเพิ่งออกมาจากหอสะกดมารในสภาพหายดีแล้ว

“เฉินผิง เจ้ามีของวิเศษเช่นนี้ในครอบครอง ในวันหน้าเจ้าต้องได้เป็นใหญ่แน่นอน”

เมื่อเห็นเฉินผิง ฮั่วจ้าวก็พูดจาสรรเสริญเขา

ในขณะที่คนอื่นฝึกฝนได้ปีเดียว เฉินผิงกลับบำเพ็ญเพียรเป็นร้อยปีแล้ว

“พ่อตา ในเมื่อตอนนี้หายดีแล้ว คุณจะเอายังไงต่อ” เฉินผิงถาม

“ข้าจะทำตามที่เจ้าสั่ง ตอนนี้เจ้าครองตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพแล้ว” ฮั่วจ้าวกล่าว

“ผมวางแผนว่าจะไปที่ชั้นสอง” เฉินผิงประกาศ

“ถ้าอย่างนั้นเราจะไปที่ชั้นสอง คฤหาสน์ของตำหนักลำดับแปดตั้งอยู่ที่นั่น ตอนนี้ข้าหายดีแล้ว ถึงเวลาที่ต้องกลับไป” ฮั่วจ้าวพยักหน้าเห็นด้วย

ปัง!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน