หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5408

ฟ่านเทียนหยูขมวดคิ้วอย่างเหยียดหยาม "ลูกผู้ชายตัวจริงไม่สู้กับผู้หญิง ส่งผู้ชายมาสู้กับข้า!"

"ฟ่านเทียนหยู อย่าประมาท!" หานลี่รีบเตือน "ผู้บำเพ็ญเพียรหญิงเผ่ามารคนนั้นไม่ธรรมดา"

เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่เฝ้ามองอยู่บนเนินเขาต่างตะโกนลั่น "ฟ่านเทียนหยู อย่าใจอ่อน! ฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรมารนั่นซะ!"

"ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นชายหรือหญิง ถ้าเป็นผู้บำเพ็ญเพียรมารก็ต้องตาย!"

"เร็วเข้า! อย่าทำให้พวกเราชาวชั้นหกดูอ่อนแอ!"

ซิ่วเม่ยได้ยินเสียงเยาะเย้ยจากฝูงชน แต่ไม่ได้โกรธ รอยยิ้มประหลาดผุดขึ้นบนริมฝีปาก "ในเมื่อทุกคนใจร้อน ข้าก็จะเล่นกับเจ้าเอง"

เธอยกขลุ่ยสีดำในมือขึ้น เสียงของเธอนุ่มนวลและเย้ายวน แต่แฝงความเย็นชา "ข้าชื่อซิ่วเม่ย ขอดูหน่อยว่าฟ่านเทียนหยูจะแน่สักแค่ไหน"

ฟ่านเทียนหยูขมวดคิ้ว “ในเมื่อเจ้าหาเรื่อง ก็อย่าหาว่าข้าไร้ปราณี!” พลังวิญญาณสีทองหมุนวนรอบตัวเขา ขณะที่เตรียมพร้อมต่อสู้

อย่างไรก็ตาม ซิ่วเม่ยไม่ได้ขยับตัวเตรียมโจมตี เธอยกขลุ่ยสีดำขึ้นแตะริมฝีปากและเริ่มบรรเลง ทำนองเพลงล่องลอยแผ่วเบาในตอนแรก จากนั้นก็บิดเบี้ยวและแปลกประหลาด ทำเอาผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนที่ได้ยินมึนงงและสับสน

“เสียงเพลงมีบางอย่างผิดปกติ!” ฉีเต้าจางตะโกน ใบหน้าซีดเผือด

“ทุกคน รีบโคจรพลังวิญญาณปกป้องจิตใจ!” เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรตอบสนองอย่างรวดเร็ว สร้างเกราะป้องกันรอบตัวพวกเขา

ฟ่านเทียนหยูซึ่งยืนอยู่กลางสนามรบ รู้สึกถึงพลังของขลุ่ยที่พุ่งเข้าใส่เขา จิตใจของเขาปั่นป่วน พลังวิญญาณของเขาอ่อนล้าและสั่นคลอน

“วิชาของพวกขี้ขลาด!” เขาคำราม ตั้งสมาธิและกระโจนเข้าหาซิ่วเม่ย

"หมัดเมฆทองกระบวนท่าที่สอง แสงทองกวาดล้าง!" เขาตะโกน

กำปั้นสีทองพุ่งทะยานไปข้างหน้าดุจสายลมแรง มุ่งตรงมายังซิ่วเม่ย

เธอยังคงสงบนิ่ง เคลื่อนไหวแผ่วเบาราวกับใบไม้หล่น หลบการโจมตีในเสี้ยววินาที