เมื่อเขาพูดจบลง เฉียนเฟิงประสานมือเข้าด้วยกันและเริ่มเป่าล่มเข้าไป
ทันใดนั้น ก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนมากมายดังออกมาจากปากของเขา
เสียงพวกนั้นมาพร้อมกับการไหลวนของน้ำมากมายจากทะเลสาบ เพียงไม่นานน้ำวนจำนวนก็ปรากฏตัวและพุ่งขึ้นราวกับว่าพวกมันมีชีวิต ภายในน้ำวนมีสัตว์ร้ายมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ในนั้น
“คุณเฉิน ระวัง! เขากำลังอัญเชิญสัตว์พิษออกมา!” ต้าฉางเหล่าเตือนเฉินผิงอย่างร้อนรน
เฉินผิงกระโดดขึ้นไปบนอากาศแล้วมองลงไปในน้ำ
เป็นจริงอย่างที่คิด พวกกู่ฉงมากมายพุ่งตัวออกมาจากน้ำและรุมใส่เขา
พวกมันมีอยู่มากมายเสียจนบดบังจนแทบไม่เห็นแสงอาทิตย์ลอดผ่าน พวกมันห่อหุ้มตัวของเฉินผิงเอาไว้จนไร้ซึ่งทางหนี
ไม่นานนักเหล่ากู่ฉงจำนวนมากมายก็ปกคลุมไปทั่วทั้งตัวของเฉินผิง พวกมันห่อหุ้มตัวเขาราวกับรังไหม ท้ายที่สุด เขาตกลงไปในทะเลสาบพร้อมกับพวกมัน เขาตกลงไปจนน้ำกระเซ็นทั่วและหายตัวไปอย่างรวดเร็ว
เพียงไม่นาน ทะเลสาบก็ค่อยๆ สงบลง สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือฟองอากาศที่ลอยขึ้นมาเท่านั้น
อีกทางด้านหนึ่ง ไป๋จ่านถังและผู้อาวุโสทั้งสี่ต่างตกใจเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
“ทุกคน หนีเร็ว!” ต้าฉางเหล่าตะโกนออกมาทันทีพร้อมหันหลังหนี
เมื่อปราศจากเฉินผิง พวกเขาก็ไม่อาจต่อกรกับเฉียนเฟิงได้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คงมีเพียงความตายเท่านั้น
ไป๋จ่านถังคว้าไปที่แขนของเซินเมิ่งเฉินแล้วเริ่มวิ่ง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพวกแกจะไร้เดียงสาขนาดนี้ ไม่มีใครหลุดรอดเงื้อมมือของฉันไปได้ทั้งนั้น!” เฉียนเฟิงหัวเราะออกมาอย่างสะใจ ทว่าเขากลับไม่ได้ไล่ตามพวกเขา เพราะเขามีแผนอื่นอยู่ในหัวของเขาอยู่แล้ว
เมื่อพวกเขาเห็นว่าเฉียนเฟิงไม่ได้ไล่ตามมาไป๋จ่านถังและคนอื่นๆ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อย่างไรก็ดี ก่อนที่พวกเขาจะไปได้ไกล พวกเขากลับได้ยินเสียงประหลาดใกล้เข้ามา วินาทีต่อมา ได้มีงูพิษมากมายเลื้อยออกมาจากหุบเขาทั้งสองด้าน พวกมันเรียงหน้ากันเข้ามาชูคอขึ้นและร้องขู่พร้อมปิดกั้นทางหนีของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...