กู่เวิ่นเทียนถอนหายใจออกมาโดยไม่ออกความเห็นใด พวกเขาหลอกใช้ฉันมานานนับปี มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะเก็บความแค้นเอาไว้จนถึงตอนนี้?
หลังจากมื้ออาหาร จ้าวอู๋ฉีก็พาเฉินผิงไปยังโรงประมูลม้าจ้าชี่เต๋อเป็นการส่วนตัว เพื่อป้องกันไม่ให้ฉินเสี่ยวเทียนเข้ามาสร้างความวุ่นวายกับเฉินผิง
เฉินผิงสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของพลังงานทันทีเมื่อย่างเท้าเข้าไปในห้องโถงจัดแสดง แม้จะดูไม่ชัดเจนนักแต่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่ามีวัตถุโบราณบางอย่างอยู่จริงท่ามกลางวัตถุอื่นๆ ที่นำมาจัดแสดง
พื้นที่กว้างใหญ่ภายในโถงเต็มไปด้วยตู้กระจก วัตถุโบราณต่างๆ มากมายเกินกว่าจะจินตนาการถูกวางอยู่ในนั้น แสงระยิบระยับมากมายภายใต้หลอดไฟสีเหลืองสาดส่องสะท้อนไปทั่ว มันช่วยบอกเรื่องราวของต้นกำเนิดของพวกมันได้เป็นอย่างดี
“คุณเฉิน!”
เฉินผิงรีบหันไปหาต้นทางของเสียงที่คุ้นเคย ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นไป๋จ่านถังที่เร่งฝีเท้ามายืนอยู่ตรงหน้าของเขา “ผมไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอคุณที่นี่ คุณเฉิน!”
เฉินผิงยิ้มไปที่เขา “คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันไป๋จ่านถัง เซินเมิ่งเฉินล่ะ เธอเป็นยังไงบ้าง?”
“ผมเพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้ ตั้งใจมาเข้าร่วมงานประมูลครับ” ไป๋จ่านถังตอบ “ส่วนเซินเมิ่งเฉินตอนนี้ไปได้สวยเลยครับ อันที่จริงตอนนี้เธอเป็นผู้สั่งการหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ทั้งหมด!”
เฉินผิงรู้สึกว่าภาระของเขาได้ถูกยกออกจากไหล่ ท้ายที่สุดมันเป็นความต้องการของเซินเตี้ยนซานที่สละชีวิตตัวเองเพื่อลูกสาวของเขา
“นี่คือคุณเฉินสินะ ไป๋จ่านถัง?” ชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาร่วมวง
“ใช่ครับคุณปู่ เขานี่แหละ” ไป๋จ่านถังแนะนำก่อนจะหันไปหาเฉินผิง “คุณเฉินครับ ขอแนะนำ นี่คุณปู่ของผมเองไป๋เสี่ยวซาน”
เฉินผิงโค้งเล็กน้อย “ท่านไป๋”
ไป๋เสี่ยวซานโค้งคำนับ “คุณช่างเป็นคนที่ดีอะไรเช่นนี้คุณเฉิน! ถือเป็นเกียรติของตระกูลไป๋อย่างมากที่ได้รับใช้คุณ”
ท่าทีของไป๋เสี่ยวซานดึงความสนใจของผู้คนเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าเพราะเหตุใด ผู้เฒ่าตระกูลไป๋ที่ทรงอำนาจแห่งจิงตู ถึงนอบน้อมและพูดจาอย่างสุภาพกับชายหนุ่มผู้นี้
“ท่านไป๋เป็นคนที่มองคนออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง” จ้าวอู๋ฉีกล่าวอย่างเห็นด้วย
เห็นได้ชัดว่าไป๋เสี่ยวซานมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเฉินผิง เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเคารพในตัวของชายผู้นี้ มันเป็นเรื่องที่ดีต่อชื่อเสียงของตระกูลเราที่ได้รู้จักคุ้นเคยกับผู้บำเพ็ญเพียร!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...