หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 668

ระหว่างที่กำลังจะผล็อยหลับ เขาสัมผัสได้ว่ามีร่างของคนสองคนที่จู่ๆ ก็โผล่อยู่ตรงหน้า หัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้นชั่วขณะ เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นที่หน้าผาก ปกติแล้วเขาสามารถสัมผัสได้ทุกความเคลื่อนไหวในรัศมีหนึ่งร้อยเมตร ไม่น่าจะมีอะไรรอดสายตาไปได้ กระนั้นเขาก็รับรู้ได้ถึงร่างทั้งสองในตอนที่พวกเขาเข้ามาใกล้แล้ว

ถ้าพวกเขาจะมาฆ่าฉัน ฉันก็คงอยู่ในอันตรายใหญ่หลวง

เฉินผิงเริ่มตัวสั่น เขากระโดนขึ้นจากเตียงแล้วยืนมอง ครู่หนึ่งจึงโล่งอกเมื่อเห็นว่าเป็นหลงอู่กับอู่เม่ยเอ๋อร์

“คุณนี่กล้ามเป็นมัดเลยนะ..”

อู่เม่ยเอ๋อร์เผยรอยยิ้มเมื่อเธอมองเฉินผิงในสภาพใส่กางเกงในตัวเดียว

เขาหน้าแดงแล้วรีบใส่เสื้อผ้า จากนั้นก็มองหลงอู่กับอู่เม่ยเอ๋อร์อย่างสับสน นึกสงสัยว่าทั้งคู่มาทำอะไรในบ้านของเขา

“ถือว่าไม่เลว ผ่านไปแค่ไม่กี่วันฝีมือคุณก็ยกระดับขึ้นอีกแล้ว ดูท่าจะไปเจอของดีเข้าสินะ”

หลงอู่พยักหน้าอย่างพึงพอใจระหว่างที่พินิจเฉินผิง เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงดูดกลืนต้นโสมพันปีเข้าไป

“คะ คุณหลง ทำไมพวกคุณถึงมาที่หงเฉิง?” เฉินผิงยังคงไม่เข้าใจ

“จะอะไรซะอีกล่ะ คุณหลงเป็นห่วงความปลอดภัยของนายน่ะสิ แต่ใครจะไปคิดว่านายจะพัฒนาตัวเองได้ขนาดนี้ในเวลาสั้นๆ”

สายตาของอู่เม่ยเอ๋อร์ฉายแววอิจฉา

เฉินผิงซาบซึ้งใจเมื่อรู้ว่าทั้งสองอุตส่าห์มาจากจิงตูเพราะเป็นห่วงเขา “ขอบคุณครับ คุณหลง ผมมั่นใจว่าพรุ่งนี้ผมจะชนะ”

หลงอู่ดูจะพอใจเมื่อได้เห็นความมั่นใจของเฉินผิง แต่หลังจากนั้นเขาก็ทำหน้าจริงจัง “แม้ตอนนี้คุณจะไปถึงระดับสามของขั้นหลุดพ้น คุณก็ไม่ควรประมาทพลังของผู้ฝึกยุทธ์ระดับปรมาจารย์ ฉินเซียวหลินสามารถไปถึงขั้นนั้นโดยผ่านการฝึกเดี่ยว เขาน่ะของจริง”

“ขอบคุณที่แนะนำครับ คุณหลง ผมจะจำใส่ใจ”