ในเมื่อหญิงสาวสลบอยู่ เฉินผิงจึงเอาเธอไปไว้ในห้องของเขาแล้วล็อคประตูเพื่อป้องกันมิให้หญิงสาวหนีไป หลังจากนั้นเฉินผิงก็โทรหาหลงอู่แล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟัง
เมื่อหลงอู่ได้ยินก็รู้สึกประหลาดใจ เขาขอให้เฉินผิงจับตามองหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นเขาก็พาอู่เม่ยเอ๋อร์เร่งรุดจากจิงตูไปหงเฉิงทันที
เมื่อรุ่งอรุณมาเยือน หลงอู่กับอู่เม่ยเอ๋อร์ก็มาถึงหงเฉิงและเห็นเฉินผิงกำลังนอนหลับอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก
เฉินผิงสัมผัสได้ว่ามีคนมา ดังนั้นเขาจึงลืมตาขึ้นมาทันที หลังจากเห็นหลงอู่กับอู่เม่ยเอ๋อร์ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพลางกล่าวว่า “คุณหลง หญิงสาวคนนั้นอยู่ในห้องนอน ผมขังเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอหนีไปได้”
ด้วยเหตุนั้นเอง เฉินผิงจึงพาหลงอู่กับอู่เม่ยเอ๋อร์ไปที่ห้องนอน ขณะที่พวกเขาเดินอยู่นั้น เฉินผิงก็เอาแต่มองมาที่อู่เม่ยเอ๋อร์ ลึกๆ ลงไปแล้ว เฉินผิงคิดว่าอู่เม่ยเอ๋อร์กับหญิงสาวดูเหมือนกันมาก ต่างกันก็แค่เพียงหญิงสาวแผ่รัศมีเยียบเย็นออกมาก็เท่านั้นเอง
“เฉินผิง ทำไมคุณมองฉันแบบนั้นเล่า? หญิงสาวคนนั้นที่คุณเอ่ยถึงเหมือนฉันมากเลยเหรอ?” เมื่อสังเกตได้ว่าเฉินผิงเอาแต่จ้องมองมาที่เธอ อู่เม่ยเอ๋อร์จึงเอ่ยถามขึ้นมา
“อืม พวกคุณสองคนดูเหมือนกันมากจริงๆ” เฉินผิงตอบรับ
ตอนนั้นอู่เม่ยเอ๋อร์ก็รู้สึกอยากรู้และอยากจะพบหญิงสาวขึ้นมาเสียแล้ว
“เฉินผิง คุณบอกว่าหญิงสาวคนนั้นใช้มนตรามหาเสน่ห์ได้ด้วยใช่ไหม?”
เฉินผิงผงกศีรษะพลางตอบว่า “ใช่ เมื่อคืนนี้เธอใช้มนตรามหาเสน่ห์กับผมในบาร์ ตอนนั้นผมคิดว่าเธอคืออู่เม่ยเอ๋อร์! คุณหลง ตอนที่คุณรับเธอมาอุปการะ คุณรู้ไหมว่าครอบครัวของอู่เม่ยเอ๋อร์เป็นใคร? เธอมีพี่น้องอีกหรือเปล่า?”
หลงอู่ส่ายหน้าตอบพลางกล่าวว่า “ผมไม่ได้เจอเม่ยเอ๋อร์มาแต่แรกหรอก มีคนเจอเธอแล้วเอามามอบให้ผม ดังนั้นผมก็เลยไม่รู้ว่าเธอมีพี่น้องอยู่อีกไหม”
เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจที่รู้ว่าหลงอู่มิใช่คนแรกที่เจออู่เม่ยเอ๋อร์
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องนอน แต่ทันทีที่เฉินผิงเปิดประตู ก็มีมีดสั้นพุ่งมาหาเขา
โชคดีที่เฉินผิงยื่นมือไปคว้ามีดสั้นเอาไว้ได้อย่างว่องไว หลังจากนั้นเขาก็บดขยี้มันจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...