เฉินผิงตั้งสมาธิดูดกลืนพลังวิญญาณรอบกาย โดยยังไม่ดำลงไปมากกว่านี้ ในความลึกระดับนี้มีพลังวิญญาณมากพอที่จะยกระดับพลังของเขาได้อย่างมากภายในไม่กี่วัน
แต่เขาจะมัวมาบำเพ็ญเพียรอยู่ที่นี่ไม่ได้ เพราะจวนจะถึงวันที่สิบห้าเดือนเจ็ดแล้ว ถ้าเสี่ยวหลานยังอยู่ในสำนักเทียนอู่ต่อไป เซี่ยเชาก็อาจทำมิดีมิร้ายกับเธอก็ได้
หลังพักอยู่ชั่วครู่เขาก็ดำลึกลงไปอีก ในความเป็นจริงบรรยากาศโดยรอบควรจะมืดลง แต่กลับสว่างขึ้นเรื่อยๆ อย่างน่าประหลาด
ทันใดนั้นเขาก็เห็นเงาตะคุ่มพุ่งเข้ามา เขาขมวดคิ้ว ลึกขนาดนี้ยังมีตัวอะไรอยู่ได้อีกเหรอ?
เมื่อร่างนั้นเข้ามาใกล้มากพอ เขาก็เห็นว่ามันคือเต่า เป็นครั้งแรกที่เห็นเต่ากระดองกว้างกว่าหนึ่งเมตร
เจ้าเต่ามองเขาอย่างมุ่งร้าย มีสัญลักษณ์ที่เขาไม่รู้จักสลักบนกระดอง
หรือเต่าตัวนี้จะเป็นต้นเหตุของพลังวิญญาณจำนวนมากที่นี่? เขามองนิ่งๆ ไปยังสัตว์ตัวนั้น
เต่าตัวนั้นมองเขาอยู่สักพัก จากนั้นก็ดำกลับลงไป เขาถอนหายใจโล่งอกเมื่อมันไม่ได้จู่โจม
เฉินผิงรีบตามมันไปเพราะอยากรู้ว่าเจ้าเต่ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
แต่เขาก็ลงไปได้แค่สองสามเมตรก่อนที่เต่าจะว่ายกลับมา คราวนี้สัญลักษณ์บนกระดองของมันเริ่มเปล่งแสงสีทอง
ไม่ช้าแสงสีทองก็ครอบคลุมไปทั่วราวกับตาข่ายที่มีเฉินผิงติดอยู่ตรงกลาง
วงแหวนอาคม? เขาเบิกตากว้างมองแสงสีทองรอบๆ ไม่ใช่แค่เวทย์มนต์ทั่วไป นี่ต้องเป็นวิชาเซียนแน่ วงแหวนอาคมของจริง ทำไมถึงมีคนสลักวิชาที่ทรงพลังแบบนี้ลงบนกระดองเต่า?
เขาแปลกใจระคนยินดีเมื่อเห็นว่ามีคนวาดวงแหวนอาคมลงบนกระดองเต่า เพราะหมายความว่าที่ข้างล่างต้องมีของวิเศษล้ำค่าซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งด้านล่าง
เขาเริ่มตื่นตระหนก นี่ฉันจะติดอยู่ที่นี่เหรอ?
เขาหรี่ตาก่อนจะต่อยไปที่เต่า ถ้าฆ่ามันได้ วงแหวนอาคมก็จะถูกทำลาย
ตูม!
ฝุบ! ฝุบ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...