ในขณะเดียวกัน ทางด้านหลังของทั้งสองคนนี้ก็มีหลายคนที่กำลังถือดาบสั้น พวกเขาแต่ละคนมีสีหน้าระแวดระวัง
“พวกแกเป็นใคร? กล้าดียังไงถึงได้มาดูหมิ่นคุณเฉิน?” มีคนแสดงความเดือดดาลใส่กลุ่มคนที่มิได้รับเชิญ
ชายวัยกลางคนเหลือบมองคนผู้นั้นด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม ทันใดนั้นก็มีเงาดำวูบผ่านไปแล้วผู้ฝึกยุทธ์ที่เอ่ยวาจาเมื่อก่อนหน้านั้นก็ล้มลงกับพื้นทันที ดวงตาของเขายังคงเบิกโพลงและมีรอยกรีดเล็กๆ ตรงลำคอ
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ก็ทำให้ทุกคนต้องอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง ผู้ที่สามารถเข้าร่วมสมาพันธ์ยุทธจักรได้คือยอดฝีมือของเจียงหนานและเจียงเป่ย ถึงแม้ว่าผู้ที่เอ่ยวาจาเมื่อสักครู่นี้เพิ่งจะเลื่อนขึ้นสู่ระดับปรมาจารย์อาวุโส แต่เขาก็เป็นปรมาจารย์อาวุโส ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะตายโดยไม่ทันมีโอกาสได้ตอบโต้
“ถ้าหากแกไม่อยากตายล่ะก็ ไสหัวไปให้พ้นแล้วบอกเฉินผิงให้ออกมาเจอฉันด้วย” ชายวัยกลางคนกวาดสายตามองผู้คน กลิ่นอายสังหารของเขาทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกตะลึงอยู่กับที่
ไม่มีใครกล้าขยับเขยื้อนตัว ราวกับมีมีดมาจ่อคอหอยของพวกเขาเอาไว้
เมื่อรู้ว่าตระกูลไป๋เป็นผู้ให้การสนับสนุนตำหนักยา ซุนซือเหมี่ยวก็พยายามนึกย้อนกับตนเองอย่างสุดความสามารถแล้วก้าวเข้าไปถามว่า “นายท่าน ผมคือซุนซือเหมี่ยวเป็นหัวหน้าตำหนักยา ขอทราบได้ไหมว่าคุณเป็นใคร? แล้วทำไมคุณถึงต้องมาตามหาคุณเฉินด้วย?”
“ไสหัวไป” ชายวัยกลางคนเอ่ยเพียงคำเดียวเท่านั้น แต่ซุนซือเหมี่ยวกลับดูราวกับถูกชกจนลอยขึ้นกลางอากาศแล้วตกกระแทกพื้นอย่างแรง
“ฉันจะพูดอีกครั้งเดียว บอกให้เฉินผิงออกมาซะ มิฉะนั้นพวกแกก็ต้องตาย” กลิ่นอายสังหารบนร่างของชายวัยกลางคนค่อยๆ ทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น คนส่วนใหญ่ของสมาพันธ์ยุทธจักรไม่สามารถรับมือกับพลังกดดันได้ แล้วพวกเขาก็ล้มลงกับพื้นทันที
“เป็นถึงเจ้าสำนักเทียนอู่ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งยังเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ แต่กลับมาแสดงพลังของตนเองต่อหน้าเหล่าปรมาจารย์อาวุโสกลุ่มหนึ่ง ไม่รู้สึกว่าออกจะไร้ยางอายไปสักหน่อยรึไง?” ทันใดนั้นเฉินผิงก็ก้าวออกมาจากห้องด้วยท่าทีสงบนิ่ง โดยมีหลินเทียนหู่กับชื่อเฟิ่งตามหลังมาติดๆ แม้แต่เสี่ยวหลานกับไป๋เสี่ยวซานก็มาด้วย แต่พวกเขาทุกคนกลับมีสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง
หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินผิง ทุกคนก็หน้าเปลี่ยนสี เช่นนั้นเขาก็คือปรมาจารย์ยุทธ์ ฉันไม่แปลกใจเลยที่เขาจะมีพลังอันน่าพรั่นพรึงเสียขนาดนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...