หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 907

หูปาฉีเหวี่ยงแขนออกไปด้วยพละกำลังทั้งหมด เขาเล็งไปยังหัวของเฉินผิง ชัดเจนแล้วว่า หูปาฉีมีเจตนาที่จะฆ่าพวกเขาอย่างแน่นอน

“พรึ่บ!”

เฉินผิงทำเพียงแค่ยกมุมปากขึ้นมาเป็นรอยยิ้มบางๆ ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว เขาหมุนตัวก่อนจะโจมตีออกไปเช่นกัน

ตุบ!

เสียงทื่อๆ ก้องไปทั่วพื้นที่นั้น ก่อนที่หูปาฉีจะรู้สึกถึงพลังอันมหาศาลพุ่งตรงเข้าหาเขา และส่งเขาให้ลอยขึ้นไปในอากาศ ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก่อตัวขึ้นที่แขนเพราะการโจมตีนั้นนั่นเอง

“นี่…นี่มัน…”

หูปาฉีจ้องมองเฉินผิงพลางอ้าปากค้าง เขาทั้งประหลาดใจและสับสน ว่าคนอย่างเฉินผิงที่เป็นเพียงปรมาจารย์อาวุโสระดับสูงสุดสามารถเอาชนะปรมาจารย์ยุทธ์อย่างเขาได้อย่างไร?

“แกเป็นใครกัน?” หูปาฉีถามกลับไปอย่างเคร่งเครียด

“ผมชื่อเฉินผิง” เฉินผิงประกาศกร้าวพลางยิ้มออกมาบางๆ

“เฉินผิง แกคือเฉินผิงเหรอ?” หูปาฉีจ้องมองชายตรงหน้าด้วยความตื่นตระหนก

เมื่อเร็วๆ นี้ เฉินผิงโด่งดังในวงการศิลปะการต่อสู้ขึ้นมามากที่สุด เขามีชื่อเสียงจนหากใครไม่รู้จักนั้นถือว่าแปลกมาก เพราะทั้งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้และตระกูลหลงต่างออกโรงปกป้องเขา และนั่นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากมากในโลกของศิลปะการต่อสู้

“คุณก็เคยได้ยินชื่อผมเหมือนกันเหรอ?” เมื่อเห็นว่าหูปาฉีจ้องเขาด้วยความประหลาดใจ เฉินผิงก็ถามขึ้น

“การที่มีทั้งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้และตระกูลหลงอยู่เคียงข้าง มันก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่าคุณมีทักษะมากมายแค่ไหน และทุกวันนี้มีแต่เรื่องเข้าใจผิด เพราะงั้น ถ้าหากมีโอกาส ตระกูลหูก็อยากจะเชิญคุณไปที่บ้านในฐานะแขกพิเศษบ้างครับ”

ระหว่างที่พูดอยู่นั้น หูปาฉีก็โบกมือ ก่อนที่ลูกคริสตัลทั้งเจ็ดจะลอยกลับเข้าสู่อ้อมแขนของเขา จากนั้นเขาก็รีบหันหลังแล้วเดินจากไป