“เซียวเย่หลัน ท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่...”
เซี่ยเชียนฮวันหน้าซีดเล็กน้อย
นางไม่แน่ใจว่าเซียวเย่หลันได้ยินบทสนทนามากน้อยแค่ไหน แต่นางสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของชายผู้นี้
เฟิงเยว่รีบหันหลังกลับทันที เขาชักดาบในแนวนอนออกมา แล้วยืนอยู่ด้านหน้าเซี่ยเชียนฮวัน “อย่าเข้ามา!”
เซียวเย่หลันจ้องมองชายที่ปกป้องภรรยาของเขาอย่างเงียบงัน มุมปากพลันกระตุกยิ้มเยาะออกมา
“ท่านอ๋อง คนทั้งเมืองหลวงต่างทราบว่าท่านมีใจให้ผู้อื่น สำหรับท่านแล้วคุณหนูไม่ต่างอะไรไปจากภาระ แต่นางคือสมบัติอันล้ำค่าในใจของข้าน้อย ใยท่านไม่ทำตามความปรารถนาของพวกเรา ตราบใดที่คุณหนูหายไป ท่านก็สามารถครองคู่ชูชื่นกับแม่นางซูผู้นั้นได้ ใช่หรือไม่”
เฟิงเยว่กัดฟันแน่น ข่มความกลัวภายในใจ
เขาไม่คิดว่าเซียวเย่หลันจะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ดูเหมือนแผนการร่วมมือกับซูอวี้เออร์ ที่จะพาเซี่ยเชียนฮวันจากไปคงรั่วไหล
สายตาเซียวเย่หลันมองข้ามไหล่ของเฟิงเยว่ และมองตรงไปที่เซี่ยเชียนฮวันที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขา
“ข้าบอกให้เจ้าพูดต่อ” เขากล่าวอย่างเย็นชา “พูดให้ชัดสิ ว่าเหตุใดชายผู้นี้ถึงถูกไล่ออกจากจวนอันติ้งโหว และพ่อของเด็กในท้องเจ้าคือใคร”
เซี่ยเชียนฮวันตะลึงงัน
นางอดไม่ได้ที่จะก้าวไปข้างหน้าสองก้าว “หมายความว่าอย่างไร ท่านคิดไปถึงไหนแล้ว!”
เป็นไปได้ไหมว่า เซียวเย่หลันคิดว่าเฟิงเยว่เป็นพ่อของเด็กในท้องนาง!
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เขาสงสัยว่าเฟิงเยว่กับนางเคย...
นี่คือการดูหมิ่นนางอย่างแท้จริง!
เซียวเย่หลันกวาดตามองนาง ก่อนริมฝีปากบางจะเหยียดยิ้ม “เดิมทีคิดว่าเจ้าแค่ปัญญาอ่อน แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะร่านได้ขนาดนี้ ก่อนแต่งงานก็ถูกผู้ชายคนอื่นทำจนท้อง แล้วยังกล้าหน้าหนามาแต่งกับข้าอีก”
“เซียวเย่หลัน ระวังปากเน่าๆ ของเจ้าเสียบ้าง!”
เซี่ยเชียนฮวันโกรธจัดจนอยากพุ่งเข้าไปตบเขา!
แต่เฟิงเยว่ตาไวและรีบจับมือของนางเอาไว้ แล้วดันให้นางอยู่ด้านหลังต่อ จากนั้นจึงพูดว่า “ตราบใดที่ท่านอ๋องเต็มใจจะปล่อยคุณหนูกับลูกในท้องของนางไป แม้ข้าน้อยจะต้องตายอย่างทารุณ หรือโดนห้าม้าแยกร่าง ข้าน้อยก็จะไม่ร้องขอใดๆ อีก”
เซี่ยเชียนฮวันรีบพูดขัด “พอ เจ้าหยุดพูดไปซะ”
นางรู้ว่าเฟิงเยว่แค่ต้องการจะปกป้องนาง แต่ขอร้องล่ะ ประโยคที่พูดออกมาเมื่อกี้ มันยิ่งทำให้ดูเหมือนกับว่า ทั้งสองมีความสัมพันธ์ออกนอกลู่นอกทางกันโอเคไหม!
ราวกับว่าเขาเป็นพ่อของเด็กในท้องจริงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...