หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 126

เมื่อได้ยินคําถามประชดประชันนี้ เซี่ยเชียนฮวันก็รู้ว่า เซียวเย่หลันเข้าใจความหมายของนางผิดอีกครั้ง

แต่นางไม่สนใจ

“ใช่ ข้าให้ความสำคัญกับตำแหน่งพระชายาจ้านอ๋องมาก! และก่อนที่ฮ่องเต้องค์ใหม่จะขึ้นครองบัลลังก์ ข้าอยากผูกติดท่านไว้กับจวนอันติ้งโหว ต่อให้จู่ๆ ท่านจะตัดสินใจตามหารักแท้จนสุดขอบฟ้า หรือเต็มใจละทิ้งตำแหน่งองค์ชายเพื่อเคียงคู่กับซูอวี้เออร์ แต่ทั้งหมดนั่นจะต้องรอให้เรื่องราวสิ้นสุดลงเสียก่อน แล้วพวกเราค่อยหย่ากัน”

พูดจบ เซี่ยเชียนฮวันก็เห็นแววตาของเซียวเย่หลันค่อยๆ เปลี่ยนไป แววตาดูถูกในตอนแรกหายไปแล้ว และแทนที่ด้วยความประหลาดใจระคนโกรธเคือง

“เซี่ยเชียนฮวัน อธิบายความหมายของเจ้าให้ชัดเจน” เขาพูดด้วยความโมโห

“ไม่มีอะไรต้องอธิบาย ความหมายก็ตามตัว” เซี่ยเชียนฮวันแสดงท่าทีเรียบเฉย

สีหน้าของเซียวเย่หลันก็พลันอึมครึม แต่ไม่มีการระเบิดโทสะ ทว่ากลับหัวเราะอย่างเย็นชา “เจ้าจะบอกว่า ที่เจ้าทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับข้า ก็เพื่อปกป้องจวนอันติ้งโหว?”

“ใช่”

ทุกคนล้วนเข้าใจผิด คิดว่าเจ้าของร่างเดิมเป็นคนไร้สมอง มีเพียงนางที่รู้ว่า เจ้าของร่างเดิมไม่ได้เป็นเช่นนั้น

แน่นอนว่านางยังเข้าใจความโมโห ที่เปลี่ยนเป็นความโกรธของเซียวเย่หลันในตอนนี้ดี

แต่เพื่อให้การเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่น เซี่ยเชียนฮวันจึงกล่าวอย่างสงบว่า “ตราบใดที่ท่านเห็นด้วย ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำลายความรักของท่านกับซูอวี้เออร์ และจะไม่รบกวนท่านอีก”

“นอกจากนี้ ท่านรู้แค่ว่าข้าเชี่ยวชาญด้านการรักษา แต่ความจริงแล้วข้ายังมีจุดแข็งด้านอื่นอีก หากมีสิ่งใดที่ต้องการให้ข้าช่วย ในฐานะพระชายา ข้าจะช่วยท่านอย่างแน่นอน”

สำหรับเซียวเย่หลันแล้ว เงื่อนไขนี้ควรจะบอกว่าดีมาก

แต่อย่างไรก็ตาม เซียวเย่หลันกลับไม่ตอบตกลงอย่างที่เซี่ยเชียนฮวันคิด เขาค่อยๆ ลุกขึ้นยืน และเดินมาหานาง

“ท่าน...ท่านคิดจะทำอะไร? อย่าหาว่าข้าไม่เตือนท่านนะ แผลเพิ่งพันผ้าเอาไว้ ขืนขยับตัวซี้ซั้วอาจแผลปริได้”

เซี่ยเชียนฮวันจ้องมองเขา ขณะก้าวถอยหลัง

เวลานี้ ดวงตาของเซียวเย่หลันพลันเรืองแสงดุร้ายขึ้นมา ราวกับนักล่าที่พร้อมจะฉีกนางเป็นชิ้นๆ แล้วกลืนเข้าไป