"เจ้าเป็นสตรีกลับแต่งกายเป็นชายมาที่นี่ ข้าก็รู้สึกประหลาดมากพอแล้ว บัดนี้เจ้ายังจงใจดึงดูดให้ทุกคนมาดูความน่าอับอายของซวี่เออร์ เซี่ยเชียนฮวัน เจ้าคงจะกลัวว่าตนไม่ได้รับความโปรดปราน กลัวว่าหากซวี่เออร์แต่งเข้าไปในจวนอ๋องแล้วจะมีผลกระทบต่อตำแหน่งของเจ้าสินะ!"
น้าเซี่ยกล่าวขึ้นอย่างมีเหตุมีผล
ราวกับว่านางและหลิวหรูซวี่คือเหยื่อที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสา ทุกสิ่งทุกอย่างนี้เป็นแผนการของเซี่ยเชียนฮวัน
ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างนอกประตูอดไม่ได้ที่จะมองมาทางเซี่ยเชียนฮวัน
พวกเขารู้สึกว่าฉางหย่วนป๋อกล่าวได้สมเหตุสมผล
สตรีคนหนึ่ง จู่ๆ จะปลอมตัวเป็นชายเข้ามาในสถานที่แห่งนี้เพื่อเหตุใด?
อีกอย่างจ้านอ๋องไม่ชื่นชอบพระชายาผู้นี้ เป็นเรื่องที่ทุกคนในเมืองหลวงล้วนรู้ดี
เมื่อน้าเซี่ยตะโกนออกมาแล้ว นางก็ร่ำไห้ปาดน้ำตา "เจ้าคงจะซื้อตัวคนขับรถม้าผู้นี้แน่ และสั่งให้เขาหลอกล่อซวี่เออร์มาที่นี่ ซวี่เออร์ผู้น่าสงสารของแม่ต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนี้ เพราะความอิจฉาริษยาของคนอื่น..."
สตรีในหอนางโลมและแขกที่มาที่นี่ล้วนพากันวิพากษ์วิจารณ์
"เป็นแผนของพระชายาจ้านอ๋องจริงหรือ"
“จู่ๆ นางก็ปรากฏตัวขึ้นที่หอเทียนเซียง ไม่บังเอิญไปหน่อยหรือ..."
“เรื่องราวใหญ่โตเพียงนี้ คุณหนูหลิวคงไม่อาจแต่งงานกับผู้ดีได้อีก น่าเสียดายเหลือเกิน รูปร่างหน้าตาของนางช่างงดงาม!"
“เรื่องนี้ผลประโยชน์คงจะตกอยู่ที่พระชายาจ้านอ๋องมากที่สุดไม่ใช่หรือ..."
เซี่ยเชียนฮวันได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้แล้วรู้สึกน่าขัน
เหตุใดจู่ๆ ตัวการก่อเรื่องจึงกลายเป็นนางได้
ใครจะรู้บ้างเล่าว่านางเดินทางมาที่นี่เพียงเพราะต้องการช่วยรักษาชีวิตของหลิวหรูซวี่เอาไว้ แล้วใครจะรู้อีกเล่าว่าเมื่อครู่นางใกล้จะจับคนร้ายตัวจริงได้เสียแล้ว และสามารถคืนความบริสุทธิ์ให้กับหลิวหรูซวี่ได้ด้วย?
นางกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "การที่มีมารดาโง่เขลาโหดร้ายเช่นเจ้า สักวันหนึ่งหลิวหรูซวี่ก็คงต้องพบกับวิบากกรรม”
“เจ้ากล่าววาจาไร้สาระ! เจ้าคืนชื่อเสียงอันบริสุทธิ์และอนาคตอันงดงามให้แก่ซวี่เออร์ของข้า..."
น้าเซี่ยทำหน้าไม่น่ามอง นางขาดสติแล้วพุ่งกายเข้าไปขีดข่วนเซี่ยเชียนฮวัน
เซี่ยเชียนฮวันโมโหยิ่งนัก "หากเจ้ายังรั้งขาไว้เช่นนี้ อย่าว่าแต่อนาคตเลย ชีวิตของลูกสาวเจ้าก็อาจรักษาไว้ไม่ได้!"
แต่ฉางหย่วนป๋อฟังไม่เข้าหูแม้แต่น้อย
ในความคิดของนางมีเพียงว่าบัดนี้หากโยนความผิดไปให้เซี่ยเชียนฮวันได้ ก็จะมีโอกาสช่วยให้ซวี่เออร์แต่งเข้าไปในจวนจ้านอ๋องได้มากขึ้น
"ฮวันฮวัน ต่อให้เจ้าช่วยลูกสาวของนางเอาไว้ได้ นางก็คงไม่ซาบซึ้งใจเจ้าหรอก เราไม่จำเป็นต้องเข้าไปช่วย!" เซี่ยเหยียนที่ยืนอยู่ด้านข้างทนมองไม่ไหวอีกต่อไป
ทางด้านเซี่ยเชียนฮวันเองก็ไม่สามารถจัดการกับฉางหย่วนป๋อที่อารมณ์ฉุนเฉียวเช่นนี้ได้
ขณะที่นางไม่รู้จะทำเช่นไรดี
หลิวหรูซวี่ที่นอนอยู่บนเตียงเบิกตากว้าง ส่งเสียงครางจ้องมาที่เซี่ยเชียนฮวัน ยื่นมือที่อ่อนแรงมาทางนาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...