"ลูกเข้าใจเพคะ"
เซี่ยเชียนฮวันกล่าวอย่างมีเหตุมีผล ก่อนจะเข้าไปคุกเข่าคารวะและใช้ศีรษะคำนับฮ่องเต้อยู่หลายหน เหอกงกงผู้ดูแลใหญ่เห็นดังนั้นก็ต้องตกตะลึง
แม่นางผู้นี้มีความสามารถยอดเยี่ยมนัก
จากประสบการณ์ที่เหอกงกงอยู่รับใช้ข้างกายฮ่องเต้มาเนิ่นนานหลายปี ผู้ที่มักแก้ตัวอยู่เสมอท้ายที่สุดแล้วมีแต่จะทำให้ฮ่องเต้ทรงโกรธมากขึ้น สู้ยอมรับออกมาโดยตรงเสียดีกว่า
ฮ่องเต้ทอดพระเนตรเห็นเซี่ยเชียนฮวันยอมรับความผิดอย่างตรงไปตรงมา สายพระเนตรก็เผยถึงรอยยิ้ม
แต่สีพระพักตร์ยังคงเคร่งขรึมจริงจัง "สตรีควรให้ความสำคัญกับชื่อเสียงความบริสุทธิ์ของตน จากนี้อย่าได้ให้เจ้าเจ็ดมากระทำตามอำเภอใจ"
"ลูกเข้าใจแล้ว...เพคะ..."
จู่ๆ เซี่ยเชียนฮวันก็รู้สึกจุกเจ็บในท้องอย่างแรง!
ความเจ็บนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้นางสีหน้าซีดเผือดไม่อาจส่งท่าคุกเข่าได้อีกต่อไป นางล้มลงกับพื้นเอามือกุมท้อง
"เจ้าเป็นอะไร?"
เซียวเย่หลันลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรีบเข้าไปพยุงนาง
เดิมทีคิดว่าเซี่ยเชียนฮวันเพียงแค่แสดงละครออกมา จวบจนกระทั่งนางหน้าซีดเซียว ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาจึงเปลี่ยนสีเช่นกัน
ฮ่องเต้ประทับอยู่บนพระที่นั่งมังกร รีบเรียกให้เหอกงกงเข้ามา กระซิบถามว่า "นางเป็นอะไรไป? เจตนาแกล้งเจ็บป่วยเพราะไม่อยากฟังคำข้าสั่งสอนงั้นหรือ?"
"ทูลฝ่าบาท กระหม่อมมองแล้วคิดว่าไม่ใช่" เหอกงกงส่ายหน้า พระชายาจ้างอ๋องอาจจะตกใจมากเกินไปจนส่งผลต่อทารกในครรภ์"
“โอ้หลานของข้า!"
ฮ่องเต้ยกมือสัมผัสหน้าผากของตนแล้วรีบลุกขึ้นยืน เดินไปทางเซี่ยเชียนฮวันเพื่อดูว่านางเป็นอะไรหรือไม่ ก่อนจะโบกพระหัตถ์ขึ้นตรัสว่า "รีบตามหมอหลวงเข้ามา!"
บัดนี้เซี่ยเชียนฮวันอยู่ในอ้อมกอดของเซียวเย่หลัน
ยังคงมีกลิ่นเลือดจาๆ ติดอยู่ที่ร่างกายของชายหนุ่ม
เพียงแต่ว่ากลิ่นนี่ไม่ทำให้นางรู้สึกรังเกียจเหมือนเมื่อก่อน
ตรงกันข้าม นางรู้สึกปลอดภัยยิ่งนัก
ฮ่องเต้ส่ายพระพักตร์แล้วถอนหายใจ "เจ้าเจ็ด ภรรยาของเจ้ากระโดดโลดเต้นไม่เว้นแต่ละวัน ไม่เคยอยู่กับที่ ทำเอาเสียข้าลืมแล้วว่านางตั้งครรภ์อยู่"
"นางอาจเสียสติไป"
เซียวเย่หลันกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขา
เดิมทีลูกในท้องของนางก็เป็นลูกของชายคนอื่น...เขาไม่จำเป็นต้องสนใจอะไร
เขาคิดเช่นนั้น แต่มือข้างซ้ายของตนก็ใช้แรงบีบไหล่ของเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้
เนื่องจากสถานการณ์ฉุกเฉินคับขัน เซี่ยเชียนฮวันจึงได้รับอนุญาตให้นอนพักอยู่บนเก้าอี้มังกรของฮ่องเต้ และให้หมอหลวงเข้ามาจับชีพจร
หมอหลวงตรวจดูเอาชีพจรของนางเสร็จแล้ว ก็ยกมือขึ้นลูบคลำเคราของตน กล่าวกับเหอกงกงว่า "พระชายาอ๋องเพียงแค่เห็นเลือดจึงทำให้เป็นลม ส่งผลกระทบให้ปวดท้อง พักผ่อนเพียงสักพัก ดื่มสมุนไพรเพื่อผ่อนคลายสักถ้วยก็ดีขึ้น"
เซี่ยเชียนฮวันหลับตาลง นางได้ยินบทสนทนาระหว่างหมอหลวงและฮ่องเต้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...