“นี่ ถอดเสื้อของนายออกแล้วแสดงให้ทุกคนดูสิ”
มีบางคนอดพูดไม่ได้
ชายคนนั้นรีบโบกมือปฏิเสธ พูดจาตะกุกตะกักว่า “ข้า...ข้ามาที่นี่เพื่อให้ท่านหญิงช่วยรักษา พวกเจ้าอาศัยอะไรมาสั่งให้ข้าถอดเสื้อให้ดู...”
เซี่ยเชียนฮวันเบะปาก “ชายร่างใหญ่ถอดเสื้อให้ดู มีอะไรต้องเขินอาย หรือว่าเจ้าไม่กล้า”
เมื่อนางพูดอย่างนั้นทุกคนก็สงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ !
เพราะเมื่อดูจากท่าทางของผู้ชายคนนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าร้อนตัวมาก เหมือนความลับถูกเปิดเผย
“รีบถอดเสื้อให้พวกเราดู”
“ใช่แล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของท่านหญิง ถ้าไม่มีผีในใจ แล้วทำไมถึงไม่ให้ดูล่ะ””
“ดูซี่โครงของเขาสิ เหมือนมีอะไรยื่นออกมา...”
ฝูงชนต่างเจ้าพูดคำข้าพูดคำ และค่อยๆ เข้าใกล้ชายคนนั้น
มีบางคนเอื้อมมือไปดึงเสื้อของเขา
สถานการณ์แทบจะคุมไม่ไหวแล้ว
ในขณะที่ทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ชายคนนั้น ไม่มีใครพบว่าใบหน้าของท่านหญิงหยวนหลี่แทบจะดูไม่ได้ สองมือของนางจิกกำโต๊ะแน่น
เธอขยิบตาให้ชายคนนั้น
ชายคนนั้นเข้าใจ และตะโกนเสียงดังทันที “พอได้แล้ว ข้าไม่รักษาแล้ว!”
จากนั้นเขาก็วิ่งหนีไปทันที!
“เดี๋ยวก่อน! ทำไมถึงหนีไปล่ะ??”
“โธ่เอ๊ย! ท่าทางดูแข็งแรงมาก ดูไม่เหมือนคนป่วยเลยสักนิด...”
หลายคนไม่ทันระวังก็ถูกชายคนนั้นผลักจนล้มลงไปกองกับพื้น
เซี่ยเหยียนรีบไล่ตามเขาไปทันที “ให้นายน้อยคนนี้จัดการเอง!”
สองคน คนหนึ่งอยู่หน้าอีกคนตามหลัง
ไม่ช้าก็หนีไปอย่างไร้ร่องรอย
เซี่ยเชียนฮวันหันหน้ากลับมายิ้มเยาะท่านหญิงหยวนหลี่ “แม้คนอื่นจะหนีไปได้ แต่สิ่งที่ข้าพูดไปจะถูกหรือไม่ ในใจเจ้าล้วนรู้ดี”
“พระชายารู้วิธีพูดจาให้ร้ายจริงๆ”
ท่านหญิงหยวนหลี่หยิบผ้าคลุมหน้าสีขาวขึ้นมาสวม
อาจเป็นไปได้ว่าต้องการปกปิดความโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...