หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 28

"ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ! ท่านอ๋องโปรดทบทวนใหม่อีกครั้งด้วย..."

เย่ซิ่นตกใจจนใบหน้าซีดเผือด

อย่าว่าแต่ห้าสิบไม้เลย ด้วยร่างกายที่อ่อนแอแบบนี้ของเซี่ยเชียนฮวัน เกรงว่าแค่สิบไม้ก็คงได้ไปเฝ้าพญายมแล้ว!

แต่แล้วเซียวเย่หลันก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาต่อไปโดยไม่ได้หันมามองเขาเลย "ใครก็ห้ามขอร้องแทนนาง"

พูดจบก็สะบัดผ้าเดินออกจากห้องไปทันที!

เซี่ยเชียนฮวันเองก็ถูกทหารองค์รักษ์กลุ่มนั้นลากออกไปเช่นกัน

นางพยายามจะดิ้นรนแล้ว แต่คนพวกนี้วรยุทธสูงส่งมาก นางแทบจะขยับร่างกายไม่ได้เลย

"เซียวเย่หลัน เจ้ามันคนชั่วช้า! เมื่อกี้เจ้าไม่กล้าฆ่าข้าด้วยน้ำมือของตัวเอง คงเพราะกลัวว่าตัวเองจะฆ่าผู้บริสุทธิ์ มโนธรรมทำงาน ในอนาคตจะอยู่ไม่เป็นสุขน่ะสิ ตอนนี้เลยเปลี่ยนให้คนอื่นมาลงมือแทนตัวเอง เจ้ายังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า!"

ได้ฟังที่เซี่ยเชียนฮวันด่า สีหน้าของเซียวเย่หลันก็ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

ตอนที่อยู่ในสนามรบ เขาฟังคำด่าของศัตรูมาจนชินแล้ว ฆาตกร มัจจุราช ไอ้ปีศาจ...

เขาไม่มีทางเปลี่ยนใจเพราะการโจมตีด้วยคำพูดของผู้หญิงคนหนึ่งหรอก

"เซี่ยเชียนฮวัน เจ้าไม่เคยเป็นผู้หญิงที่ดีอยู่แล้ว" เซียวเย่หลันมองไปที่นาง สายตาเย็นชาไร้ความรู้สึก "และข้าก็ไม่มีมโนธรรม"

"ปล่อยข้า!"

ความพยายามต่อต้านของเซี่ยเชียนฮวันไร้ผล สุดท้ายก็ยังถูกจับไปนอนบนเก้าอี้ยาวอยู่ดี

นางรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ ที่ตรงท้อง

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตื่นเต้นเกินไปจนเกิดเป็นความกดดันในจิตใจหรือไม่

เจ็บท้อง ปวดหัว อยากอาเจียน

ความจริงแล้วเมื่อก่อนความสามารถในการแบกรับความกดดันในจิตใจของนางไม่ได้แย่ขนาดนี้หรอก

เพียงแต่ช่วงนี้ ไม่ว่าจะด้านร่างกายหรือจิตใจ ดูเหมือนจะอ่อนแอลงมาก

นางเว่ยกับเสี่ยวตงต่างพากันวิ่งออกมา ร้องไห้คุกเข่าอยู่ข้างๆ เซี่ยเชียนฮวัน "พระชายา พวกข้าขอประทานอภัย..."

"บ่าวยินดีรับโทษแทนพระชายา!"