หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 288

“มีหลายคนแพร่กระจายเรื่องนี้ นับวันๆ ยิ่งกล่าวเกินจริงขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มอุกอาจมากยิ่งขึ้น อวี้เออร์ได้ยินเรื่องนี้จากเซียวหมิงเซียน”

เซียวเย่หลันไม่คิดว่าซูอวี้เออร์จะใส่ร้ายเซี่ยเชียนฮวัน

นี่เป็นเพราะซูอวี้เออร์ฉลาด นางโยนความผิดให้องค์หญิงแปดเซียวหมิงเซียนล่วงหน้าแล้ว

แต่ทว่า ถ้าหากเซี่ยเชียนฮวันไม่มายังพื้นที่ล่าสัตว์ และไม่บังเอิญเจอเซียวเย่หลัน เกรงว่าเขาคงจะเชื่อข่าวลือระหว่างเซี่ยเชียนฮวันและหลินซวี่ จากนั้นไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็คงไม่เป็นฝ่ายริเริ่มไปที่ภูเขาจื่อเสียก่อน

กล่าวได้ว่าซูอวี้เออร์วางแผนเป็นอย่างดี เสียแต่ว่ามีหมากตัวหนึ่งเดินผิดก็เท่านั้น

“เจ้าบอกว่าตอนที่มาถึงภูเขาจื่อเสียในวันแรกก็โดนคนผลักตกหน้าผา มันเกิดขึ้นได้อย่างไร” เซียวเย่หลันถามน้ำเสียงจริงจัง

“เป็นเพียงความแค้นในวังหลังสมัยก่อนที่เอามาลงกับข้า สำหรับผู้ที่ลงมือกับข้า ข้าได้ล้างแค้นคืนไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องสืบสวนต่อ”

เซี่ยเชียนฮวันปล่อยผ่านเรื่องนี้

และโชคดี ที่เซียวเย่หลันไม่ได้ถามอะไรมาก

เขารู้ว่าเซี่ยเชียนฮวันเป็นหลานสาวของไทเฮา ซี่งในอารามชีนั้นมีนางสนมสมัยก่อนอยู่มากมาย จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่จะมีบางคนเคยทะเลาะกับไทเฮามาก่อน

เพียงแต่ว่า ถึงกับกล้าลงมือกับพระชายาจ้านอ๋อง นี่จะกล้าหาญเกินไปแล้ว

เซียวเย่หลันขมวดคิ้วแน่น “บอกนามของคนคนนั้นมา ข้าจะลงโทษนางให้รุนแรงกว่านี้”

“ไม่จำเป็น นางถูกส่งมายังอารามชีตั้งแต่ยังสาว เสียเวลาอยู่บนภูเขามาหลายปี จึงไม่แปลกที่จะหดหู่เช่นนี้”

เซี่ยเชียนฮวันรีบห้ามปราม

เรื่องนี้ นางไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่

ถ้าหากหลิวไท่เฟยถูกบีบคั้นมากเกินไป นางอาจจะเผยแพร่คำพูดที่รุนแรงกว่านี้ให้คนอื่นฟัง และนั่นก็อาจจะก่อให้เกิดพายุนองเลือดที่น่ากลัวขึ้น

เซียวเย่หลันเหลือบมองนาง “เจ้าใจกว้างกับคนอื่นเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“คำพูดของท่านอ๋องคือ ข้าโหดร้ายต่อสาวงามของท่านมากเกินไป”

“ตราบใดที่เจ้าใจดีกับอวี้เออร์ จวนจ้านอ๋อง ใช่ว่าจะไม่มีที่ว่างให้กับเจ้า”

ในสายตาของเซียวเย่หลัน ผู้หญิงคนนี้บางครั้งก็โหดร้าย บางครั้งก็ใจดี ไม่รู้ว่าด้านไหนคือด้านที่แท้จริงของนางกันแน่