หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 290

ในค่าย

คบเพลิงถูกเผาไหม้ตลอดทั้งคืน บริเวณลานล่าสัตว์จึงมีแสงสว่างทั้งคืนด้วยเช่นกัน

ฮ่องเต้นำทุกคนทานเนื้อสัตว์อย่างมีความสุข ดื่มเหล้าคำโต และชมนางกำนัลเต้นระบำรอบกองไฟ เหล่าข้าราชบริพารบางส่วนถ้าหากถูกฮ่องเต้ขานชื่อ ก็จำเป็นต้องเข้าแถวรอเต้นรำ เพื่อสร้างเสียงหัวเราะให้กับโอรสสวรรค์

“ฉงเอ๋อร์ ในอดีตผู้ที่ล่าสัตว์ได้มากที่สุดล้วนเป็นเจ้าเจ็ดทุกครั้ง แต่คาดไม่ถึงว่าครั้งนี้เจ้าจะเป็นผู้ชนะ ไม่เลวเลยทีเดียว ข้ารู้สึกชื่นชมกับความก้าวหน้าของเจ้า!”

ฮ่องเต้ทรงพอพระทัยมาก จึงชื่นชมองค์ชายรองต่อหน้าทุกคน

องค์รัชทายาทที่นั่งประทับอยู่ข้างๆ กลับขมวดคิ้วมุ่น และกล่าวพึมพำว่า “ครั้งนี้น้องเจ็ดยังคงล่าสัตว์ได้มาก แต่ทว่า จนป่านนี้ก็ยังไม่กลับออกมาเสียที”

บอกเพียงแต่ว่าจะเข้าป่าไปตรวจสอบอะไรบางอย่าง

แต่มันใช้เวลานานขนาดนี้เชียวหรือ?

ตอนนี้การแข่งขันล่าสัตว์ก็จบลงไปแล้ว องค์ชายรองก็ฉวยโอกาสหยิบชิ้นปลามันไปอย่างสบายๆ และคว้าตำแหน่งผู้ชนะ ทำให้มีหน้ามีตาขึ้นมา

“ขอบพระทัยเสด็จพ่อที่ประทานรางวัลให้กับลูก ในอนาคตลูกจะพยายามให้มากขึ้นกว่านี้ หากมีข้อผิดพลาดก็แก้เสีย แต่หากไม่มีก็ถือเป็นข้อเตือนใจ ลูกจะไม่มีวันทรยศต่อความไว้วางใจของเสด็จพ่ออย่างแน่นอน”

องค์ชายรองหัวเราะอย่างเบิกบานใจหลังจากที่ได้รับรางวัลจากฮ่องเต้ เหมือนได้กลับไปสู่สถานภาพก่อนหน้านี้

ทุกคนล้วนคิดในใจ

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป คงเป็นเรื่องของเวลาที่องค์ชายรองจะได้กลับไปรับตำแหน่งเสนาบดีฝ่ายบริหาร

เฉิงกุ้ยเฟยซึ่งประทับอยู่อีกด้านก็ยิ้มกว้างบนใบหน้า เห็นได้ชัดว่ามีความสุขกับผลงานของบุตรชายเป็นอย่างมาก

นางหันศีรษะเล็กน้อย หางตาส่งสัญญาณบางอย่าง

ทันใดนั้น สตรีที่แต่งกายธรรมดาผู้หนึ่งก็ก้าวเท้าออกมาข้างหน้า และเดินตรงมากระซิบที่ข้างกายของเฉิงกุ้ยเฟย “เสด็จแม่”

สตรีผู้นี้คืออดีตพระชายาขององค์ชายรองหลี่จิ้งหย่า

นางเคยใส่ร้ายพระสนมหมิงในข้อหาวางยาฮองเฮา หลังจากที่ถูกขับออกจากราชวงศ์ ก็ไม่ได้เป็นสามัญชนจริงๆ

ดังคำกล่าวที่ว่าอูฐผอมตายก็ยังตัวใหญ่กว่าม้า หลี่จิ้งหย่าเป็นบุตรสาวคนโปรดของอัครมหาเสนาบดีหลี่ ดังนั้นนางจึงสามารถอาศัยอยู่ในจวนองค์ชายรองได้ และคอยวางแผนให้กับองค์ชายรอง เพียงแต่ว่าไม่สามารถปรากฏตัวในฐานะพระชายาต่อหน้าคนนอกได้อีกต่อไป