หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 291

“ร่างกายของเจ้ามีส่วนไหนบ้างที่ข้าไม่เคยเห็น”

เซียวเย่หลันเหลือบมองนางอย่างเย็นชา

เซี่ยเชียนฮวันทำปากจู๋ “มันไม่เหมือนกันสักหน่อย ตอนนั้นมันมืดท่านจะเห็นอะไรมากกัน แต่ตอนนี้มีแสงไฟสว่าง ถ้าหากข้าถอดเสื้อผ้า ไม่ใช่ว่าท่านจะมองเห็นอย่างชัดเจนหรือ?”

“จะมืดจะสว่างข้าก็เห็นชัดเจนทั้งนั้น”

เซียวเย่หลันส่งเสียงหึ

ไม่เพียงแค่เห็นเท่านั้น แต่ยังได้สัมผัสอีกด้วย

เวลานี้นางรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา

เซี่ยเชียนฮวันแก้มแดงเล็กน้อย เหตุการณ์บางอย่างที่ไม่ควรจำก็ปรากฏขึ้นในหัวของนาง นางหันหลังให้กับเซียวเย่หลันและกล่าวว่า “ข้าไม่สนเรื่องในอดีต แต่คืนนี้ท่านไม่ได้รับอนุญาตให้มองข้า”

“ก็ได้ ข้าก็คร้านจะมองเจ้าเช่นกัน”

เซียวเย่หลันนั่งลงโดยหันหลังให้กับเซี่ยเชียนฮวัน ดวงตาเย็นชาคู่นั้นจ้องไปยังสายลับชาวซีเหลียงทั้งสองคนที่ถูกมัดเป็นบ๊ะจ่าง

เซี่ยเชียนฮวันลอบมองเขา หลังจากที่แน่ใจว่าชายคนนั้นไม่หันกลับมา จึงถอดเสื้อนอกอย่างรวดเร็ว และนำไปแขวนเพื่อตาก

ความจริงแล้ว ชุดชั้นในของนางก็เปียกโชกเช่นกัน

หลังจากลังเลอยู่สักพัก เซี่ยเชียนฮวันก็ถอดชุดชั้นในของนางอย่างเงียบๆ แล้วนำไปตากให้แห้งเช่นกัน

ตอนนี้นางกลับมาในสภาพเปลือยเปล่าอีกครั้ง

ขณะนี้ภายในถ้ำมีแสงไฟสลัวๆ และประกายแวววาวของหยดน้ำ กับกองไฟที่ลุกโชน ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงบรรยากาศที่กระอักกระอ่วนอย่างบอกไม่ถูก

สองมือของเซี่ยเชียนฮวันกอดตัวเอง นั่งยองๆ พลางอธิษฐานในใจว่าขอให้เสื้อผ้าแห้งเร็วๆ

ทันใดนั้น

นางก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของชายคนนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน นางก็เห็นปลายเท้าของเซียวเย่หลัน กำลังเดินตรงมาหานาง!

“ท่าน ท่านอย่าเข้ามานะ!”

เซี่ยเชียนฮวันร้องตะโกนอย่างรนราน