หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 307

หลังจากที่ฮ่องเต้กินยาของเซี่ยเชียนฮวัน สถานการณ์ดีขึ้นมาก ในที่สุดหัวใจที่หล่นไปที่ตาตุ่มของเหล่าขุนนางบุ๋นบู้ก็ค่อยๆ กลับขึ้นมา

เมื่อเกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ การล่าสัตว์ในปีนี้จึงดำเนินต่อไปไม่ได้

ทุกคนพร้อมที่จะติดตามฮ่องเต้กลับไปเมืองหลวง

สองสามีภรรยาจ้านอ๋องนั่งรถม้าด้วยกัน ตีคู่เคียงข้างรถม้ามังกรของฮ่องเต้ เดินทางกันจนเย็น ก็แวะพักระหว่างทาง

พระจันทร์ลอยเด่นเหนือยอดไม้ บรรยากาศเงียบสงัด

เมื่อเซี่ยเชียนฮวันดูแลพระอาการของฮ่องเต้เสร็จ นางก็เดินไปตามทางเดินเพื่อกลับห้องของตัวเอง เมื่อเห็นเปลวเทียนสั่นไหวอยู่ในห้อง ทันใดนั้นนางก็รู้สึกลังเลขึ้นมา ฝีเท้าของนางช้าลงเรื่อยๆ

ตอนนี้เอง นางก็หันหน้าเดินไปอีกทาง

“เจ้าจะไปไหน?”

ทันใดนั้นเสียงของเซียวเย่หลันก็ดังมาจากด้านหลัง

เซี่ยเชียนฮวันสะดุ้งตกใจ แล้วหันหลับมายิ้มแห้งๆ ให้ “ท่านไม่ได้อยู่ในห้องหรอกหรือ”

“พูดแบบนี้ แสดงว่าที่เจ้าไม่อยากกลับไปพักผ่อน เพราะคิดว่าข้าอยู่ในห้อง”

เซียวเย่หลันกล่าวเสียงเบา

หรือว่าเขาเป็นน้ำเหนือและสัตว์ร้าย ที่ทำให้นางอยากจะหลบเลี่ยง?

เซี่ยเชียนฮวันหมุนตัวกลับไปพลางจับราวบันได “ไม่ใช่ว่าไม่อยาก เพียงแต่ข้าไม่อยากไปรบกวนการพักผ่อนของท่านอ๋อง”

“ปากไม่ตรงกับใจ” เซียวเย่หลันเดินมาที่ด้านหลังของนาง และมองไปยังหลังคออันเรียวงามของนาง จู่ๆ ก็รู้สึกคอแห้งผากขึ้นมา “เซี่ยเชียนฮวัน เจ้ายังคงโกหกเก่งเหมือนเดิม”

“ท่านอ๋องกล่าวตลกแล้ว ข้าพูดโกหกอันใด?”

เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ