หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 321

"หึๆ ไม่ช้าก็เร็ว”

เซี่ยเชียนฮวันพึมพำออกมา

หมิงเฟยกล่าวไว้ได้ถูกต้องแล้ว ต่อให้เป็นองค์รัชทายาทและพระชายาที่รักกันมากเพียงนั้น ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีพระชายารอง และยังต้องให้กำเนิดบุตรกับพระชายารองด้วย

ในตอนนั้น เซียวเย่หลันชื่นชอบซูอวี้เออร์เหลือล้น แต่เมื่อทนกับแรงกดดันของไทเฮาไม่ไหว ท้ายที่สุดแล้วจึงได้แต่งกับนาง แต่งตั้งให้เป็นพระชายาอ๋อง

ต่อจากนี้เขาจะหาคนอื่นเข้ามาอีกก็ไม่แปลก

"เจ้าคิดไปเรื่อยเปื่อยอีกแล้ว"

เซียวเย่หลันรู้สึกงุนงง เขาไม่ได้สนทนาในหัวข้อนี้ต่อ

ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงประตูหนานเฟิ่งของค่ายทหารใหญ่ เมื่อลงจากรถม้าแล้ว เซียวเย่หลันก็พาเซี่ยเชียนฮวันตรงเข้าไปในคุกที่คุมขังเชลยซีเหลียงเอาไว้

เซี่ยเชียนฮวันเพิ่งเคยมาที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก เชลยซีเหลียงทั้งสองคนถูกมัดไว้กับเสาไม้ มองไปดูท่าทางเศร้าหมอง บาดแผลจากการถูกลงโทษเต็มร่างกาย

เมื่อพวกเขาเห็นเซียวเย่หลัน ก็ตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า "ท่านจ้านอ๋อง เราสองคนได้บอกทุกอย่างที่รู้แก่ท่านแล้ว และบอกแล้วว่าจะยินดีทำสิ่งต่างๆ ให้ท่าน เหตุใดท่านจึงทรมานพวกเราอีก"

“มีอีกหนึ่งคำถามที่พวกเจ้ายังไม่เคยตอบ"

เซียวเย่หลันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชาวซีเหลียงทั้งสองคน แววตาอันเย็นชาทำให้พวกเขาต้องหดคอลงโดยไม่รู้ตัว

“คำถามใด ว่ามา จงว่ามา" หนึ่งในนั้นพูดขึ้นอย่างไร้ความอดทน

"นายน้อยของพวกเจ้าคือใคร"

เซียวเย่หลันถามขึ้นอย่างช้าๆ แล้วลากเก้าอี้มานั่งลง

เชลยทั้งสองหันมามองหน้ากัน หนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า "คือ..."

ทันใดนั้นเอง เซี่ยเชียนฮวันก็ยิ้มขึ้นพูดขัดจังหวะพวกเขา "พวกเจ้าไม่ต้องรีบพูด ข้าจะนับหนึ่งสอง สาม จากนั้นให้พวกเจ้าพูดมาพร้อมกัน"

"ผู้หญิง?"

เชลยผู้นั้นขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองไปทางเซี่ยเชียนฮวันด้วยความสงสัย

เซียวเย่หลันกล่าวว่า "นางคือพระชายาของข้า มีอะไรหรือ”